بهبود امنیت توابع درهم ساز با استفاده از شبکه عصبی المان

توابع درهم ساز، ابزارهای رمزنگاری هستند که در برنامه های مختلف مانند امضای دیجیتال، چک کردن یکپارچکی پیام، ذخیره سازی و رمز وتولید اعداد تصادفی به کار میروند. هرگونه رخنه یا ضعف در الگوریتم های درهم سازی، کاربرد های گوناگونی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. از این رو بالا بردن امنیت توابع درهم ساز در مقابل حملات مختلف از چالشهای مهم طراحی این توابع است. حملات انجام شده به توابع درهمساز، باعث ایجاد نیاز برای تابع درهم سازی جدید وامنتر شده است. در این مقاله دو جنبه مهم طراحی و تحلیل تابع درهم ساز در نظر گرفته می شود. روش ساخت، یک پارامتر مهم در طراحی است که تعریف کننده ی استحکام الگوریتم می باشد. استفاده از حملات شناخته شده میتواند ضعف های ممکن در الگوریتم را آشکار و طراحی الگوریتم را قدرت مند سازد. حملاتی که روی توابع درهم ساز انجام می گیرد، بررسی می گردد تا در بهبود و ارتقا امنیت توابع در نظر گرفته شود. روش پیشنهادی در این مقاله می تواند به بهبود امنیت در تمام توابع درهم ساز کمککند. در این زوش کد درهم ساز توابع از یک کد میانه عبور می کند و پس از کد گذاری مجدد به شبکه عصبی المان داده می شود و کد رمزی خروجی حاصل می گردد. این روش بر روی دو تابع درهم سازی پیاده شده است و نتایج حاصل با استفاده از پارامترهایی چون توازن و اثر بهمنی و مقاومت در برابر حملات تصادم، و پیش تصویر دوم به طور کامل بررسی شده است. نتایج حاصل، بهبود امنیت را با استفاده از روش پیشنهادی در این توابع را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تابع درهم ساز ، شبکه عصبی مصنوعی المان ، پارامتر توازن ، حمله تصادم ، اثر بهمنی ، پیش تصویر دوم