بررسی رابطه بین فرسودگی تحصیلی و یادگیری خود تنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان شهرکرد

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین فرسودگی تحصیلی و یادگیری خود تنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان شهرکرد پرداخت. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی محسوب می شود و بااستفاده از روش تحقیق همبستگی انجام شد. در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه(دوره دوم) شهرستان شهرکرد هستند. براساس گزارش سازمان آموزش و پرورش تعداد این دانش آموزان 3365 نفر می باشد. در پژوهش حاضر با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه آماری 374 نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های: پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مربوط به مدرسه توسط سالما- آرو و نا آتانن ( 2005)، پرسشنامه یادگیری خود تنظمی پینتریچ و همکاران(1990) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور(1999) استفاده شد. در تحقیق حاضر جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. از طرفی به منظور اثبات یا رد فرضیه های تحقیق از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده خواهد شد و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش از نرم افزارSPSS-19 استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین فرسودگی تحصیلی و ابعادآن شامل خستگی هیجانی، بدبینی و ناکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان شهرکرد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین بین یادگیری خود تنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان شهرکرد رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، خود تنطیمی ، یادگیری ، عملکرد تحصیلی