برنامه ی کاهش خطروسامانه مدیریت بحران اجزای غیرسازه ای مطالعه موردی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه شهیدبهشتی

هرجامعه ای اعم ازیک سازمان یا جمعیت خاص ممکن است درشرایط اضطرار یا بحران قرارگیرد نظر به اینکه ایران درسالهای گذشته به عنوان یکی ازده کشور سانحه خیز جهان شناخته شده و همچنین دراسیا بعدازهند چین و بنگلادش چهارمین کشور حادثه خیز به شمار می اید و هزینه های ناشی ازکنترل بحران بسیارسنگین می باشد و کاهش این زهینه ها جز با برنامه ریزی برای مدیریت بحرانهای ممکن نیست و همچنین عوامل مختلفی نظیر عدم وجود یکمرکزیت مدیریت بحران کمبود اموزش و اطلاع رسانی عمومی مناسب عدم ثبت و مدیریت اطلاعات بحرانهای گذشته موجب شکل گیری طیف گستردها ی ازمشکلات و عواقب منفی پس ازوقوع حوادث دراین مجموعه ها می گردد این عوامل یکی ازدغدغه های اصلی برنامه ریزان و مدیران سازمان ها شده و ضرورت برنامه ریزی مدیریت بحران را اشکار ساخته است لذا درمقاله حاضر پس ازپرداختن به تعاریف مختصری درزمینه مدیریت بحران و دلایل ضرورت بررسی این موضوع و اهداف و فعالیت های مربوطه به بررسی عوامل اسیب پذیر نمونه مورد مطالعه دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه شهیدبهشتی می باشد پرداخته و با استفاده ازروش مشاهده و مصاحبه های عمیق و نیز پرسشنامه به شناسایی عناصر سازه ای و غیرسازه ای آسیب پذیر و خطرات ناشی ازسانحه میشود پرداخته و درنهایت پس ازتحلیل یافته های موجود به ارایه راه کارها و پیشنهادات پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، ارزیابی ریسک ، آسیب پذیری اجزای غیرسازه ای