ارزیابی عملکرد لوبیا سبز در کشت مخلوط با ذرت در رقابت با علف هرز توق

کشت مخلوط یکی از راه های رسیدن به کشاورزی پایدار و از قدیمیترین و گستردهترین عملیات مورد استفاده در سامانه های کشاورزی کم نهاده در بسیاری از مناطق جهان است. لذا پژوهشی به منظور بررسی ارزیابی کشت مخلوط ذرات و لوبیا سبز در تراکم های مختلف علف هرز توق در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با ۳ تکرار و ۱۵ تیمار در سال ۱۳۹۴ اجرا شد. فاکتورهای آزمایش، الگوهای کشت مخلوط ذرت و لوبیا سبز (پنج سطح شامل کشت خالص ذرت و لوبیا؛ کشت ۲۵٪ ذرت و ۷۵٪ لوبیا؛ کشت ۵۰٪ ذرت و ۵۰٪ لوبیا؛ کشت ۷۵٪ ذرت و ۲۵٪ لوبیا) و تراکم های علف هرز توق (سه سطح شامل ۰، ۵، ۱۰ بوته در متر مربع) بودند. نتایج تجزیه واریانس حکایت از تاثیر معنی دار اثرات تراکم توق، الگوی کشت مخلوط و اثر متقابل آنها بر تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه داشت. یک روند کاهشی معنی داری با افزایش تراکم علف هرز توق در هر سه صفت بررسی شده لوبیا سبز در تمامی الگوهای کشت مخلوط مشاهده شد. تعداد غلاف در بوته لوبیا سبز در الگوی تک کشتی در تیمارهای تراکم ۵ و ۱۰ بوته توق نسبت به شرایط عاری از علف هرز بترتیب ۳۷ و ۷۱٪ کاهش نشان داد. بیشترین مقدار عملکرد دانه لوبیا سبز (۸۲۱ گرم در متر مربع) در تیمار تک کشتی لوبیا سبز در شرایط عاری از علف هرز و کمترین مقدار (۳۲ گرم در متر مربع) در الگوی کشت ۲۵٪ لوبیا و ۷۵٪ ذرت در تراکم ۱۰ بوته در متر مربع دیده شد. مقدار عملکرد دانه لوبیا سبز در الگوی تک کشتی در تیمارهای تراکم ۵ و ۱۰ بوته توق نسبت به شرایط عاری از علف هرز بترتیب ۳۸ و ۷۲٪ و در الگوی ۲۵ اذرت و ۷۵٪ لوبیا سبز در تیمارهای تراکم ۵ و ۱۰ بوته توق نسبت به شرایط عاری از علف هرز،به ترتیب 34 و 72% کاهش نشان داد.

کلیدواژه ها:

کشت مخلوط ، کشاورزی پایدار ، علف هرز توق ، کشت خالص ، عملکرد بیو لوژیک