بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری بر برخی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی Lavandula Officinalis L. گیاه اسطوخودوس

سالیسیلیک اسید یکی از هورمونهایی است که کاربرد آن در ایجاد مقاومت به تنشهایی همچون تنش شوری افزایش یافته است.هدف از انجام این آزمایش بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیک اسطوخودوس در شرایط تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی ب هصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار سالیسیلیک اسیددر 4سطح( 300،200،100،0 پی پی ام)وNaClدر 4 سطح ( 150،100،50،0 میلی مولار) در 3 تکرار انجام شد. سالیسیلیکاسید به صورت اسپری برگی، در سه مرحله به فواصل 7 روز یکبار و یک هفته قبل از شروع تنش استفاده شد. دوره اعمال تنش شوری نیز 45 روز ادامه داشت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار شوری تأثیر معنیداری بر صفات رشدی و فیزیولوژیک داشته و با افزایش تنش شوری طول ساقه، ، وزن تر ساقه و سطح برگ کاهش یافت اما درصد نشت الکترولیت و پرولین افزایش معنیداری نشان داد. اثر مستقل سالیسیلیک اسید و اثر متقابل شوری و سالیسیلیک اسید بر روی وزن خشک ساقه و بر روند کاهشی محتوای نسبی آب تأثیر معن یداری نداشت.همچنین غلظت 300 پیپیام سالیسیلیک اسید تأثیر بیشتری بر صفات اندازهگیری شده داشت. در مجموع نتایج حاصل نشان داد که اسپری برگی سالیسیلیک اسید در مناطق مستعد به شوری میتواند باعث مقاومت گیاه اسطوخودوس در برابر تنش شود

کلیدواژه ها:

اسطوخودوس ، تنش شوری ، سالیسیلیک اسید ، صفات رشدی ، پرولین