تاثیر طراحی اقلیمی در حفظ منابع انرژی(نمونه مورد مطالعه مشهد)

امروزه نقش و جایگاه معماری به عنوان یکی از اصول مهم در در هر جامعه می باشد افزایش جمعیت و گسترش روز افزون شهرها سبب افزایش نیاز به منابع طبیعی و همچنین موجب از بین رفتن منابع طبیعی گردیده است، در این میان سهم کلان شهر ها نسبت به سایر مناطق که از تجمع انسانی کمتری برخوردارند، بارزتر می باشد. از آنجایی که کلان شهر مشهد به لحاظ قرار گرفتن بارگاه ملکوتی امام هشتم (ع) مورد توجه عام و خاص می باشد، بنابراین مطالعه در پیش رو با هدف تاثیر طراحی اقلیمی در حفظ منابع انرژی انجام گرفت. برای این منظور پس از بررسیهای میدانی و مطالعه روی نقشه ها و وضعیت کنونی معماری شهر مشهد، همچنین اطلاعات بدست آمده از ایستگاههای هوا شناسی در یک دوره 12 ساله استخراج گردید. که نتایج حاصل از بررسی داده ها نشان می دهد با توجه به اقلیم خشک و سرد مشهد جهت استفاده بهینه انرژی بهتر است نوع پلان، متراکم و فشرده باشد، مصالحی از نوع آجر و بتن با ظرفیت حرارتی بالا و مقاوم در برابر رطوبت ، جهت قرار گیری 25 شرقی تا 35 جنوب شرقی، نوع بام مسطح، گسترش پلان در جهت محور شرقی-غربی، دیوارهای ضخیم، پنجره های کوچک از جنس چوبی و بصورت عمودی، و کاشت گیاهان پرشاخ و برگ و ... باشد. باتوجه به گسترش روز افزون شهر و افزایشجمعیت، مدیران و برنامه ریزان بایستی همواره به نقش و جایگاه معماری با توجه به شرایط خاص اقلیمی مشهد توجه کافی و لازم را داشته باشند تا با حداقل مصرف انرژی در بناهای موجود گامی در جهت حفظ منابع طبیعی برداشته شود.

کلیدواژه ها:

معماری ، طراحی اقلیمی ، مصرف انرژی ، شهرمشهد