ارائه مدلی برای توسعه ظرفیت ابر خصوصی به کمک ابر عمومی

توسعه ارتباطات بین کامپیوترها و رشد و سرعت اینترنت به توسعه ایده IT as a Service انجامیده است. ازجمله ویژگیهای ابرها قدرت پردازش بالا، پردازش حجم داده زیاد و توهم نامحدود بودن منابع ابر و همچین توسعه پذیری، قابل دسترس بودن، مجازی بودن و توزیع شدهگی، پرداخت به ازای میزان استفاده و امکان دسترسی از گرههای متفاوت، می باشد. در این تحقیق سعی شده به بررسی توسعه ظرفیت یک ابر خصوصی با استفاده از یک ابر عمومی پرداخته شود، بدین ترتیب علاوه براینکه از مزایای یک ابر خصوصی بهره می بریم، درخواستهای خارج از حد ظرفیت را نیز به کمک یک ابر عمومی پاسخ می دهیم. در مدل در نظر گرفته شده یک زمانبند بر سر راه درخواستهای رسیده قرار میگیرد و با بررسی پرامترهای هر درخواست، تعیین میکند که درخواست رسیده توسط ابر خصوصی سرویس داده شود یا ابر عمومی. بدین منظور سه وضعیت در نظر گرفته شده است : ( 1) تنها از ابر خصوصی استفاده شود ( 2) درخواستها به ترتیب بین ابر خصوصی و ابر عمومی تقسیم شوند ( 3) در خواستهای کوچکتر به ابر خصوصی و در خواستهای بزرگتر به ابر عمومی ارسال شوند. در بررسی این سه وضعیت از پارامترهای زمان و حجم درخواستهای سرویس داده شده استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ابرخصوصی ، ابر عمومی ، زمانبند