مصالح هوشمند، رویکردی پایدار در معماری

معماری پایدار از جمله جریان های مهم معماری در عصر حاضر است که در سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و محیطی مطرح می گردد. یکی از مهمترین مباحث در حوزه پایداری محیطی، تقلیل مصرف منابع تجدید ناپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی های تجدیدپذیر میباشد. از آنجا که ساختمانها مصرف بیش از ۴۰ درصد از کل انرژی تولید شده در کشور را به خود اختصاص می دهند، حوزه محیطی معماری پایدار اهمیت بسزایی در توسعه پایدار کشور دارد. از طرف دیگر با توجه به اهمیت پوسته های ساختمان در کنترل تبادل حرارتی بین درون و بیرون بنا، مصالح بکار رفته در آنها دارای اهمیت بسیار زیادی در ایجاد شرایط آسایش حرارتی در ساختمان میباشد. براین اساسی، یکی از مهمترین راهکارها در جهت دستیابی به معماری پایدار محیطی، شناخت فناوریهای نوین و مزایای استفاده از آنها به منظور بکارگیری مواد و مصالحی است که موجب کاهش مصرف انرژی و همچنین تأمین شرایط آسایشی مطلوب برای ساکنان ساختمان گردد. در این مقاله ابتدا به معرفی مواد و مصالح هوشمند در ساختمان، متناسب با نیاز کاربران پرداخته شده و سپس نقش و کاربرد آنها در کاهش مصرف انرژی بررسی میگردد. در انتها با ارائه نمونه های موردی مختلف، تاثیر استفاده از مصالح هوشمند در جهت ایجاد معماری پایدار تبیین میگردد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی ، ساختمان هوشمند ، مصالح هوشمند