تقسیمات کشوری و توسعه پایدارشهری با رویکرد جای پای بوم شناختی مطالعه موردی شهربجنورد

طرح های تقسیمات کشوری و اجرای برنامه های رشدوتوسعه شهری تغییرات گسترده ای به همراه دارد که بخشی ازآن قابل رویت و بخشی دیگر نیز نیازمند واکاوی بیشتر می باشد این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با رویکردی بوم شناختی درپی ارزیابی اثرات زیست محیطی تقسیمات کشوری برروی منطقه شهری بجنورد به عنوان یکی ازمراکز استانی ناشی ازتقسیم خراسان بزرگ درسال 83 است نتایج حاکی ازآن است که گسترش کالبدی شدید شهر درسالهای اخیر و تبعات حاصل ازآن به عنوان بخش قابل رویت و تغییر الگوی مصرف ساکنین شهر و رواج مصرف گرایی به واسطه تزریق منابع مالی حاصل ازفروش نفت و افزایش درامد آنها به عنوان بخش کمتر قابل رویت ازعوامل تخریب محیط زیست منطقه شهری بجنورد میباشد بطوریکه براساس ارقام محاسبه شده مساحت زمین مورد بهره برداری برای تامین نیازهای مصرفی کنونی شهر 310 برابر محدوده فیزیکی یا مسکونی آن است همچنین این شهر نسبت به میانگین شکوری نیز مصرف بالاتری ازمنابع را دارد و درحدود 4برابر میانگین کشوری جای پای اکولوژیک را اشغال نموده و میزان مواد و منابع طبیعی که درآن مصرف می شود بسیارفراتر ازمتوسط سهم قابل اختصاص به آن است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدارشهر ، جای پای بوم شناختی/ تقسیمات کشوری