بکارگیری استنتاج فازی و الگوریتم ژنتیک برای جایابی خازن در شبکه های توزیع

یک روش مبتنی بر استنتاج فازی و الگوریتم ژنتیک برای حل مساله جایابی خازن در این مقاله آورده شده است. در مساله جایابی خازن پروفیل بار، ظرفیت فیدر، محدودیت شین های قابل خازن گذاری و حد ولتاژ در تمام سطوح بار باید در نظر گرفته شود به طوریکه تلفات انرژی و هزینه نصب خازن مینیمم شود. در این مقاله برای کاهش فضای جستجو با استفاده از استنتاج فازی حساسیت تمام شینها نسبت به نصب خازن محاسبه می شود و شینهایی با حساسیت بالا انتخاب می شوند. برای کدینگ مساله با استفاده از انواع خازنهای در دسترس، ترکیبهای آنها تا ماکزیمم خازن مجاز در هر شین محاسبه و در جدول کدینگ قرار داده می شود. سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک برای هر تعداد سطح بار مقدار و مکان بهینه خازن ثابت و کلیدزنی بدست می آید. این الگوریتم بر روی شبکه 37 شینه IEEE به اجرا در آمده است و نتایج آن بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

جایابی خازن ، استنتاج فازی ، الگوریتم ژنتیک