ساخت پلیمر نانویی جهت بهبود نانوکامپوزیت

نانوکامپوزیت های پلیمری در مقایسه با رزین های پر شده رایج دارای مشخصات عایق الکتریکی بهتری هستند. اما، یکنواختی ضعیف در پراکندگی و تعامل ناکافی قالب پرکننده می توانند تاثیر معکوسی روی مشخصات عایقی نانوکامپوزیت ها داشته باشند. در این مقاله، استفاده از بسپارش پلاسما برای پوشش دادن لایه های پلیمری بسپار (اکسید اتیلن) نانوذرات سیلیس ارایه می شود. نشان داده می شود که پراکندگی بهتری حاصل شده و پیوندهای C-O بین گروه های عملکرد سطحی نانوذرات و پلیمر اپوکسی میزبان شکل می گیرند بسپارش پلاسما یک تکنیک ساخت امیدبخش در راستای بهبود هر چه بیشتر ترکیب دی الکتریک های نانوکامپوزیتی با مشخصات بهتر عایق الکتریکی فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

پلاسما ، تخلیه جزیی ، درخت شدگی الکتریکی