تاثیر مکان اتروفی بر عملکرد مورفومتری مبتنی بر واکسل

مورفومتری مبتنی بر واکسل در گسترهی وسیعی از مطالعات بر روی ساختار مغز در تصاویر تشدید مغناطیسی استفاده می شود. از تحقیقات بر روی ناهنجاری های بزرگ و کوچک مغز در اثر بیماری ها و جراحات تا بررسی اثر یادگیری و آموزش بر ساختار مغز افراد توسط این روش انجام می پذیرد. اما دسته ی دیگری از مطالعات، به تحقیق درباره ی نحوه ی تاثیرگذاری پارامترها و شرایط حاکم بر الگوریتم بر نتیجه ی حاصل از این روش مانند تاثیر الگوی استفاده شده در مرحله نرمالیزه کردن، پارامترهای تصویر برداری، اندازه کرنل هموارسازی و ... می پردازند. یکی از مواردی که تاکنون به صورت جامع و اصولی مورد بررسی قرار نگرفته است، تاثیر مکان اتروفی بر میزان صحت نتیجه روش مورفومتری مبتنی بر واکسل است. هدف از این تحقیق بررسی دو مکان قشری و زیرقشری در تشخیص درست اتروفی می باشد. به این منظور از تصاویر افراد سالم و اتروفی شبیه سازی شده استفاده کرده و نتایج الگوریتم را در این دو مکان با هم مقایسه می کنیم. نتایج حاکی از برتری نسبی ناحیه ی زیر قشری نسبت به ناحیه ی قشری در تشخیص درست اتروفی و میزان هموارسازی کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

مورفومتری مبتنی بر واکسل ، مکان اتروفی ، ناحیه ی قشری ، ناحیه زیر قشری ، ناحیه هسته دم دار ، قشر اینسولا ، اتروفی شبیه سازی شده ، درصد تشخیص اتروفی