تاثیر اندازه ی اتروفی بر نتایج مورفومتری مبتنی بر واکسل

در سال های اخیر استفاده پژوهشگران از روش مورفومتری مبتنی بر واکسل به عنوان روش هدفمندی که به بررسی کل ساختار مغز پرداخته و اختلافات و ناهنجاری بافت ها را به صورت غیرتهاجمی مشخص می کند افزایش یافته که موضوع بخشی از این تحقیقات مطالعه ی عوامل تاثیرگذار بر عملکرد این روش بوده است. هدف ما ارزیابی نحوه ی تاثیر اندازه اتروفی بر نتیجه ی این الگوریتم و تعامل آن با اندازه ی کرنل هموارسازی و تعداد افراد شرکت کننده در مطالعه می باشد. به این منظور از تصاویر تشدید مغناطیسی افراد سالم و تصاویر اتروفی شبیه سازی شده در درجات مختلف استفاده شده است. نتایج حاصل، تاثیر قابل توجه اندازه اتروفی در میزان تشخیص درست الگوریتم را نشان داده به نحوی که عملکرد روش در اتروفی های با اندازه ی بزرگتر بهتر بوده و نیاز به هموارسازی را کاهش می دهد و توجه به این موضوع در طراحی مطالعه مورفومتری مبتنی بر واکسل را ضروری می کند.

کلیدواژه ها:

مورفومتری مبتنی بر واکسل ، اتروفی شبیه سازی شده ، انطباق دارتل ، ناحیه هسته دم دار ، هموارسازی ، اندازه گروه ، درصد تشخیص اتروفی