پیش بینی مدت زمان پایداری در یک سیستم پایدارساز بر مبنای اصول جایرو پاندولیم و شبکه عصبی مصنوعی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 479

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEEC01_327

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

معمولا برای ایزولاسیون حرکات زاویه ای و یا خطی از سیستم های تعلیق و یا پایه های خاص استفاده می شود؛ به گونه ای که حرکات جسم از پروفیل مسیر حرکت ایزوله گردد. یکی از متداول ترین کاربردهای این موضوع پایدارسازی دوربین هایی است که بر روی خودرو، دوچرخه، کوادکوپتر و قایق ها نصب شده و لازم است تا پایه پایدارکننده زاویه ای مناسب داشته باشد. پایدارسازها عموما برای پایدارسازی موقعیت رادیوتلسکوپ ها، دوربین های فیلم برداری متحرک، دوربین های دید در شب، آنتن های رادار، کنترل مسیر موشک ها، مسیریابی رفت و برگشت روبات های خودگردان و ... استفاده می شوند. از اجزا اصلی پایه های پایدارساز می توان به ژیروسکوپ ها و پاندول ها اشاره کرد که نقش اصلی و بسزایی در پایدار سازی سیستم های متحرک در شرایط نامطلوب مسیر حرکت دارند. در این پژوهش سعی شده این دو عضو به طور کامل بررسی گردد و نهایتا شبیه سازی، ساخت و تست این سیستم تا حد مطلوب انجام شود. در حقیقت، روش طراحی آزمایش ها و همچنین مدل سازی شبکه عصبی مصنوعی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش وزن پاندول، موقعیت نقطه تعادل پاندول و سرعت دورانی موتور، ارتعاشات سیستم کاهش یافته و دستیابی به پایداری سریع تر امکان پذیر می گردد و افزایش زاویه ی رول و پیچ و همچنین شتاب اولیه، موجب افزایش ارتعاشات و ناپایداری سیستم می گردد.

نویسندگان

محمد قاسمی نودشکچویی

گروه مهندسی کامپیوتر و مکاترونیک، دانشکده مهندسی ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

محمود سالاری

استادیار گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران