ارائه روشی برای الگوریتم لودبالانسینگ پویا در سیستم های کامپیوتری توزیع شده

لودبالانسینگ مکانیزمی است که قادر است کار را از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر در سیستم توزیع شده ببرد. که باعث انجام سریعتر کار می شود و زمان پاسخ را پایین می آورد در نتیجه باعث افزایش بهره برداری از منبع می شود (زمان پاسخ برابر است با زمان انتظار به علاوه زمان سرویس). ظاهراً، الگوریتم لودبالانسینگ برای تصمیم هایش به تعداد زیادی پیام نیاز دارد که مطلوب نیست. در طرح توزیع شده، الگوریت لودبالانسینگ پویا بوسیله همه گره های موجود در سیستم اجرا می شود و مسئولیت لود بالانسینگ بین آن ها تقسیم می شود. در طرح متمرکز الگوریتم لودبالانسینگ فقط توسط گره مرکزی از سیستم توزیع شده اجرا می شود، گره مرکزی مسئول است برای لود بالانسینگ در تمام سیستم توزیع شده. در این مقاله روشی ارائه شده که هر پردازنده از وضعیت سایر پردازنده ها باید اطلاع داشته باشد (مثلاٌ آدرس و ... ) هر پردازنده یک صف پردازش مخصوص به خود را دارد که در لحظه راه اندازی سیستم خالی می باشد، بر همین اساس هر پردازنده برای شروع کار همه پردازنده های سیستم را بیکار در نظر می گیرد. حال اگر صف وظایف پردازنده ای پر شد، کار مازاد خود را بر اساس لیست پردازنده های موجود برای یک پردازنده دیگر می فرستد، حال با این پردازنده کار را انجام می دهد یا نمی دهد، که در صورت اجرا نکردن کار یک پیغام برای پردازنده اول ارسال می کند، حال پردازنده اول موقتاً وضعیت این پردازنده را در لیست از بیکار به مشغول تغییر می دهد تا برای ارسال کارها مدنظر گرفته نشود و با مابقی پردازنده ها تعامل کنند. در این روش تعداد پیام های ارسالی نسبت به شیوه رایج بدون هماهنگ کننده بسیار کمتر می باشد چون برای ارسال یک پیام نیاز به ارسال (n-1)2 پیام می باشد که در این طرح پیشنهادی در بهترین حالت و فقط یک پیام ارسال می شود.

کلیدواژه ها:

لودبالانسینگ ، سیستم توزیع شده ، هماهنگ کننده