پایش فرونشست زمین در دشت گلپایگان با استفاده از روش تداخل سنجی راداری و شکاف سنج

یکی از پدیدههای زمین شناسی که در اثر فعالیتهای بشری در بسیاری از نقاط جهان در حال وقوع است، فرونشست زمین میباشد. برداشت بیرویهی آب زیرزمینی یکی از عوام ل اصلی ایجاد فرونشست است که می تواند باعث آسیبهای جبرانناپذیری به ساختمانها، چاهها، زمینهای کشاورزی و شریانهای حیاتی گردد. در بررسی فرونشست گام اصلی در تشخیص این پدیده، ارزیابی و نهایتاً جلوگیری از خسارات ناشی از آن، تعیین میزان فرونشست میباشد. جهت تعیین میزان فرونشست روشهای گوناگونی وجود دارد که یکی از آخرین فناوریهای به روز در این زمینه، روش تداخل سنجی راداری میباشد. در این تحقیق از روش تداخل سنجی راداری برای مشخص کردن تغییر شکل سطح زمین در دشت گلپایگان استفاده گردید. این دشت از جمله مناطقی میباشد که دچار فرونشست ناشی از برداشت بی رویه ی آب زیرزمینی جهت مقاصد کشاورزی، گردیده است. حداکثر جابهجایی عمودی در اثر فرونشست با استفاده از روش تداخل سنجی راداری و داده های ماهوارهای اینویست در بازهی زمانی هفت و ده ماهه در این منطقه محاسبه شد. با استفاده از این روش میزان جابه جایی عمودی در قسمتهای مختلف سیگنال فرونشست متفاوت بوده و حداکثر میزان آن در این دو بازه ی زمانی 19 و 12 سانتیمتر به دست آمد. میزان جابهجایی عمودی به دست آمده با استفاده از روش تداخل سنجی راداری با نتایج حاصل از اندازه گیریهای شکافسنج در منطقه مقایسه گردید. این مقایسه سازگاری نتایج تداخل سنجی راداری و دقت بالای آنها را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

پایش ، فرونشست ، تداخل سنجی راداری ، شکاف ، شکاف سنج