تاثیر جنس سنگ دانه های سیلیکاته بر خصوصیات مهندسی سنگ مصنوعی

سنگ مصنوعی ترکیبی از سنگه دانه های طبیعی و یک ماده چسباننده مانند رزین های پلیمری و یا سیمان است. از آنجا که این سنگها به طور مهندسی ساخته می شوند. بنابراین خصوصیات آنها از نظر رنگ، استقامت و ابعاد هندسی متناسب با بازار مصرف تعیین می گردد. مصالح مورد استفاده در تهیه سنگهای مصنوعی باطله های معادن و دو ریز کارگاه های سنگ بری است بنابراین ارزش افزوده آنها از نظر اقتصادی قابل توجه می باشد. در این مقاله تاثیر جنس سنگ دانه های سیلیکاته بر خصوصیات مهندسی سنگهای مهندسی بررسی شده است. در این راستا سه نوع سنگ آذرین شامل توف، گرانیت و آندزی بازالت انتخاب شدند. سنگدانه های مورد نیاز برای تهیه سنگ مصنوعی از آنها تهیه گردید. ماده چسباننده مورد استفاده رزین پلیمری بوده و از آن به میزان 15% وزنی در تهیه سنگ مصنوعی به کار گرفته شد. نمونه ها در قالب فولادی ریخته شده و در معرض فشاری معادل 12 مگاپاسکال برای مدت 24 ساعت قرار گرفتند مغزه هایی از نمونه ها برای انجام آزمایشهای مختلف از جمله مقاومت فشاری تک محوری تهیه شدند. نتایج مطالعات از وجود تفاوتهایی در خصوصیات مهندسی و فیزیکی سنگهای تهیه شده از سنگدانه های مختلفی نسبت به خصوصیات سنگ اولیه نشان میدهند. بدین ترتیب که سنگهای مصنوعی تولید شده از سنگدانه های گرانیتی نسبت به سنگ اولیه دارای شاخصهای مقاومتی بیشتر و درصد جذب آب و میزان تخلخل کمتر هستند. در صورتی که شاخصهای مقاومتی دو سنگ مصنوعی دیگر تولید شده از سنگهای توف و آندزی بازالت دارای شاخصهای مقاومتی کمتر و درصد جذب آب و تخلخل بیشترنسبت به سنگهای اولیه بوده اند. به طور کلی خصوصیات سه نوع سنگ مصنوعی ساخته شده استانداردهای لازم برای استفاده در صنعت ساختمان را دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

سنگ مصنوعی ، رزین ، سنگدانه سیلیکاته ، خصوصیات مهندسی