بررسی تغییرات مکانی نمایه EDI با استفاده از روش های زمین آمار برای تحلیل خشکسالی استان مازندران

یکی از طبیعی که در سالهای اخیر بر جوامع انسانی تاثیر فراوانی داشته، خشکسالی می باشد. بررسی وضعیت خشکسالی میتواند موجب کاهش آسیب های زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی آن از طریق طرح و برنامه ریزی در دراز مدت باشد. پیش بینی خشکسالی ها با استفاده از شاخص مناسب و تهیه ی نقشه های شدت خشکسالی با استفاده از روشهای گوناگون، گامی مهم در مدیریت این پدیده است. در این پژوهش، وضعیت خشکسالی استان مازندران با استفاده از آمار بارندگی سی سال اخیر با استفاده از شاخص خشکسالی کارآمد (EDI) بررسی شد. بررسی تغییرات این نمایه نشان داد که در سالهای اخیر، سال 2010 کمترین مقدار بارندگی را داشته است. بنابراین شدیدترین خشکسالیها طی دوره شاخص، در این سال رخ داده است. در ادامه، ساختار مکانی خشکسالی های حاصل از نمایه EDI با استفاده از واریوگرام های دایرهای، کروی، نمایی و گوسین بررسی و با روش زمین آمار کریجینگ و روش فاصله وزنی معکوس (IDW) با توان های 1 تا 5 پهنه بندی شد. یافته ها نشان داد که روش کریجینگ با واریوگرام نمایی و روش IDW با توان 1 بطور میانگین دارای کمترین مقدار جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) بوده اند و اختلاف معنی داری در داده ها مشاهده نشد. همچنین روش IDW با توان 1 بخاطر داشتن کمترین RMSE مناسب ترین روش برای پهنه بندی خشکسالی سال 2010 در استان مازندران انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، نمایه EDI ، کریجینگ ، فاصله وزنی معکوس ، مازندران