طراحی، ساخت و بهینه سازی بیوراکتور دوفازی همزندار به منظور حذف بخاران زایلن از جریان هوا

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 638

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEHH02_327

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1393

چکیده مقاله:

آلاینده های صنعتی، اثرات زیانباری بر روی انسان و محیط زیست ایجاد می کنند. ترکیبات آلی فرار (VOCs) نقش اساسی در واکنش های فتوشیمیایی لایه تروپوسفر اتمسفر زمین به عهده دارند و باعث تولید ازن و سایر اکسید کننده های فتوشیمیایی می گردند. در این مطالعه به منظور کنترل بخارات زایلن به عنوان یکی از ترکیبات آلی فرار صنعتی، یک بیوراکتور همزندار در مقیاس آزمایشگاهی طراحی گردید و در مرحله بعد بیوراکتور با نسبت 1 به 3 از کنسرسیوم میکروبی و محلول مغذی به منظور حذف بخارات زایلن راه اندازی شد. عملکرد بیوراکتور در حذف بخارات زایلن با افزودن 10 % روغن سیلیکون به عنوان فاز آلی در محدوده غلظتی (551mg/m(3 تا (3330mg/m(3 به مدت 432 ساعت مورد پایش و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه بیولوژیکی زایلن در این مدت نشان داد که راندمان حذف زایلن تا محدوده غلظت (2756mg/m(3 مقدار 82% می باشد. همچنین حاصل از آزمایشات میکروب شناسی نشان دادن که در حضور زایلن سه گونه chryseobacterium, Pseudomonas putida و Ralstonia pickettii یافت شده است. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از بیوراکتورهای دوفازی همزندار در زمینه کنترل بخارات زایلن از جریان هوای آلوده، موفقیت آمیز می باشد.

نویسندگان

علی کریمی

استادیار گروه بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی شیراز

فریده گلبابایی

استادیار گروه بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مسعود نقاب

استادیار گروه بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی شیراز

محمدرضا پورمند

دانشیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران