کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شناسایی پهنه های مستعد سیل خیزی حوزه های آبخیز با استفاده از مدل آنتروپی

سیل یکی از انواع مخاطرات طبیعی که همه ساله خسارات زیانباری را در سراسر جهان و از جمله ایران بوجود می آورد. برای جلوگیری از رخداد سیلاب باید مناطقی که دارای پتانسیل بالایی در ایجاد این پدیده هستند شناسایی گردند و برای کاهش خطرات احتمالی از سرمنشأ تولید که همان حوزه آبخیز هستند وارد عمل شد. استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شناسایی پهنه های مستعد سیل خیزی حوزه های آبخیز دارای مزایای فراوانی است که باعث کاهش صدمات و خسارت های جبران ناپذیر می گردد. این تحقیق نیز بدنبال ارائه مدلی جهت پهنه بندی پتانسیل سیلخیزی حوزه های آبخیز می باشد. با توجه به اهداف تحقیق ابتدا عوامل مؤثر در پهنه بندی پتانسیل سیلخیزی شناسایی و از مدلآنتروپی برای تعیین میزان اهمیت هر کدام از عوامل مؤثر استفاده شد. در ادامه پهنه بندی پتانسیل ایجاد سیلاب در حوزه آبخیز اخترآباد با تلفیق تمامی عوامل با توجه به میزان اهمیت آن ها در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. در این پژوهش سعی شد تا مجموعه کاملی از عوامل مؤثر در سیلخیزی (سنگ شناسی، نفوذپذیری، تراکم شبکهزهکشی، زمان تمرکز، شیب، گروه هیدرولوژیک خاک، کاربری اراضی، بارش و فاصله از آبراهه) در برابر سایر تحقیقات مشابه ارائه گردد. نتایج نشان می دهد که آنتروپی کارایی مطلوبی در برآورد میزان اهمیت هر کدام از عوامل مؤثر درپهنه بندی پتانسیل سیل خیزی دارد.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، سیل خیزی ، مدل آنتروپی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)