اثر خشکسالی بر توده جنگلی تاغ در مناطق گرمسار و آران و بیدگل

تاغ (Haloxylon aphyllum) از جمله مقاوم ترین گونه های گیاهی به خشکی می باشد و بخش اعظم جنگل کاری در مناطق خشک ایران با این گونه انجام گرفته است. بروز خشکسالی های طولانی مدت ضمن اثرات نامطلوبی که بر جنگل های تاغ دارد در صورت تداوم می تواند باعث حذف گیاه و مستعد شدن اراضی به فرسایش شود. اثر گذاری خشکسالی در مناطق مختلف بستگی به عوامل مختلف اکولوژیکی دارد. در این تحقیق بخشی از جنگل های تاغ در شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان و گرمسار واقع در استان سمنان با سن توده 15 سال مورد بررسی قرار گرفت. طی این دوره هر دو منطقه به با کاهش نزولات جوی مواجه بوده اند. نمونه برداری از توده های جنگل تاغ توسط پلات های 10 متر مربعی در طول 15 ترانسکت 1000 متری به صورت تصادفی – سیتماتیک برای هر توده انجام گرفت. در داخل پلات ها علاوه بر تراکم تاغ، طبقه سنی توده، میزان خشکیدگی و ارتفاع و سطح تاج پوشش نیز برآورد گردید. تعداد 10 پروفیل جهت بررسی وضعیت رطوبتی خاک نیز حفر گردید و بافت، اسیدیته و شوری خاک نیز در آزمایشگاه بدست آمد. مقایسه میانگین پارامترهای مورد برسی با روش تی استیودنت نشان داد که در منطقه گرمسار برخی شاخص های مورد بررسی در توده در سطح 0,01 تفاوت معنی داری با توده آران و بیدگل داشته و کمتر بوده است. علت این تفاوت به وجود خاک شنی و پراکنش بارندگی در منطقه آران و بیدگل بوده که توان حفظ رطوبت بیشتری نسبت به خاک رسی توده گرمسار داشته است.

کلیدواژه ها:

تاغ ، خشکسالی ، توده جنگلی ، گرمسار و آران و بیدگل