محاسبه پتانسیل نگهداشت با استفاده از مدل جدید اصلاح شده SCS-CN (مطالعه موردی:حوضه کسیلیان)

سیلاب ها یکی از عوامل طبیعی هستند که همواره باعث بروز خسارت های زیادی شده اند. امروزه با استفاده ازداده های پیش بینی شده مدل های جوی، رواناب و متعاقب آن سیل را پیش بینی می کنند، به این ترتیب پیش بینی روانابقبل از وقوع سیل کمک موثری به مدیریت بحران می نماید. استفاده از مدل های بارش- رواناب یکی از روش های محاسبهداده های جریان در بسیاری از پروژه های مهندسی منابع آب است. روش شماره منحنی توسط اداره حفاظت خاک آمریکاتهیه و برای محاسبه ارتفاع رواناب سطحی به کار می رود. در این تحقیق، حداکثر نگهداشت حوضه با استفاده از مدلبارش-رواناب اصلاح شده که در سال 1392 توسط شامحمدی ارایه گردید محاسبه شد. همچنین نتایج مطالعه حوضهکسیلیان نشان داد که مدل جدید بخوبی قابلیت کاربرد در برآورد رواناب سطحی را دارد. مقادیر حداکثر نگهداشت واقعی و نگهداشت اولیه به ترتیب 26/75 میلی متر و 6/2 میلی متر و مقدار حداکثر نگهداشت حوضه برابر با 32/95 میلی متر می باشد.

کلیدواژه ها:

بارش- رواناب ، مدل اصلاح شده ، مدل SCS-CN ، نگهداشت سطحی ، حوضه آبریز کسیلیان