جایابی بهینه منابع تولید پراکنده با هدف بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات شبکه برق کشور با استفاده از روش TLBO و PSO

منابع تولید پراکنده یا DG 1 به منابعی اطلاق می شود که توان تولیدی آنها نسبت به نیروگاه های متمرکز کمتر بوده و در پایین ترین سطح شبکه و نزدیک به مصرف کنندگان نهایی نصب می شوند. میزان توان تولیدی و محل نصب این نوع منابع مزایای زیادی را به همراه دارد که از جمله آن ها می توان به کاهش تلفات شبکه، بهبود پروفیل ولتاژ، آلودگی کم زیست محیطی، هزینه سرمایه گذاری کم و به تعویق انداختن هزینه های زیاد احداث نیروگاه های بزرگ و خطوط انتقال و همچنین افزایش قابلیت اطمینان سیستم اشاره کرد. نصب واحدهای تولید پراکنده در مکان های غیر بهینه می تواند نتایجی همچون افزایش تلفات را داشته باشد ، که باعث افزایش هزینه های تولید و انتقال انرژی می شود و باعث ایجاد پروفیل ( مشخصات ) ولتاژ غیر بهینه در سیستم می گردد و تاثیر غیر مطلوب دارد لذا انتخاب محل قرار گرفتن این منابع و همچنین تعیین میزان توان تولیدی آن ها برای بیشینه کردن فواید استفاده از این نوع منابع جزء موارد مهمی است که امروزه از نقطه نظرهای متفاوت مورد بحث قرار گرفته است. بنابراین لازم است با روش های بهینه سازی، جایابی این نیروگاه ها در شبکه انجام گیرد بدین ترتیب که تعداد نیروگاه های تولید پراکنده، محل نصب و ظرفیت آن ها چنان تعیین شود که بیشترین کاهش تلفات شبکه با در نظر گرفتن قیود مسأله به وجود آید

کلیدواژه ها:

تلفات شبکه ، بهبود پروفیل ولتاژ ، جایابی بهینه ، منابع تولید پراکنده ، روش TLBO2 ، روش .PSO3