ترکیب روش های تبدیل هاف کرویی و ضرب توابع پروجکشن به منظور استخراج ویژگی های خواب آلودگی رانندگان به صورت زمان حقیقی

خستگی راننده یکی از مهم ترین علل اتفاق تصادفات در جاده ها می باشد. خستگی بر هوشیاری راننده اثر می گذارد و عکس العمل او را در مواجه با خطرات احتمالی در طول رانندگی با مشکل روبرو می کند. تشخیص خستگی و خواب آلودگی راننده در موارد زیادی از جمله کاهش تصادفات جاده اهمیت دارد زیرا خستگی راننده هنگام رانندگی، می تواند خطر جانی برای خود فرد و سرنشینان در پی داشته باشد. بنابراین ارائه یک سیستم اتوماتیک و غیرتهاجمی به منظور تشخیص خواب آلودگی فرد و ارائه هشدار لازم به او، یکی از مطلوب های محققان است. در این پژوهش به منظور حل این مشکل، از روش های تبدیل هاف کروی و ضرب توابع پروجکشن به منظور استخراج ویژگی های چشم ها و دهان استفاده شد. ویژگی های استخراج شده ، سطح عنبیه برای چشم و نسبت عرض به طول دهان می باشند. این ویژگی ها به طبقه بند SVM داده شدند تا در نهایت میزان خستگی فرد را در سه سطح هوشیاری بیدار، خسته و خیلی خسته مشخص کند. الگوریتم ارائه شده روی سه مجموعه داده ی ثبت شده مورد ارزیابی قرار گرفت و توانست با نرخ تشخیص درست 95.64 و 97.69 به ترتیب برای روش های تبدیل هاف کروی و ضرب توابع پروجکشن خواب آلودگی فرد را تشخیص دهد

کلیدواژه ها:

تشخیص خواب آلودگی ، تبدیل هاف کروی ، ضرب توابع پروجکشن ، استخراج ویژگی