ارائه یک روش مبتنی بر فناوری اطلاعات جهت کنترل و هوشمند سازی نواحی مرزی استان سیستان و بلوچستان

کشورهای واقع در یک حوزه ی جغرافیایی به حکم مولفه هایی همچون جغرافیا، تاریخ، اقتصاد و فرهنگ بر همدیگر تاثیر میگذارند و از هم تاثیر میپذیرند. نگاه عمیق به تحولات جمهوری اسلامی ایران و همسایگان شرقی نشان میدهد که این کشورها به علت همسایگی، مسائل تاریخ، فرهنگی، زبانی و دینی از یکدیگر متاثر بوده اند. محیط امنیت ملی ایران در شرق، منطقهای بی ثبات و پرآشوب قلمداد شده و از لحاظ اقتصادی و اجتماعی نیز فقیرترین مناطق جهان محسوب می شود. مهمترین منابع تنش زای سیاسی- امنیتی در مرزهای شرقی را میتوان در عواملی چون: ترانزیت مواد مخدر، مساله وجود اقوام و مذاهب در دو سوی مرز، جرائم سازمان یافته، مساله بلوچ ها، اختلافات اراضی و مرزی، حضور نیروهای نظامی و امنیتی فرامنطقهای در پاکستان، موضوع تروریسم، مساله افغانستان و ترددهای گسترده مرزی، حمل و خرید سلاحهای جنگی غیرمجاز و جرائم خشن جستجو کرد. با توجه به این مطالب میتوان ادعا کرد که تمامی مولفه های تاثیر گذار در تامین امنیت داخلی کشور به نوعی متاثر از متغیرهای خارج از مرزهای سرزمینی است، و لذا هرگونه آسیب پذیری در روابط کشور با همسایگان زمینه نقص در امنیت داخلی و امنیت ملی را فراهم مینماید. در این پژوهش راهکاری نوین در زمینه فناوری اطلاعات برای مدیریت و کنترل مرز را پیشنهاد میدهیم. در این سیستم حسگرهایی در مناطق مرزی تعبیه شده و این حسگرهای مبتنی بر لیزر ناظری بر کلیه تحرکات مرزی است، چنانچه در محدوده ای تحرکی حس گردید، حسگر آن منطقه دستوری را به نود مرکزی ارسال کرده و این نود مرکزی اقدام به روشن کردن دوربین های آن ناحیه نموده و در پی آن اقدام لازم صورت میگیرد. این روش با استفاده از نرم افزار NS شبیه سازی گردید و نتایج آن به نسبت رضایت بخش بود.

کلیدواژه ها:

مرز ، سیستم مدیریت ، کنترل مرزی ، فناوری اطلاعات ، هوشمندسازی