رابطه سبک تفکر و رویکرد یادگیری با پیشرفت تحصیلی یادگیری الکترونیکی

این پژوهش با عنوان بررسی رابطه بین سبک های تفکر و رویکردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی یادگیری الکترونیکی در دانشگاه پیام نور نجف آباد به انجام رسیده است. هدف از این پژوهش ، بررسی رابطه بین سبک های تفکر قانونگذار، اجرایی و قضایی با رویکردهای عمیق و سطحی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان در یادگیری الکترونیکی بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه پیام نور نجف آباد در نیمسال اول 1395/96 است که طبق آمار بدست آمده حدود 3000 نفر می باشند. انتخاب آزمودنی ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در دسترس صورت گرفت و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان به 341 نفر بالغ ، و سپس به بررسی 262 پرسش نامه پاسخ داده شده پرداخته شد.برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سبک تفکراسترنبرگ- واگنر ( 1991 )و پرسشنامه رویکرد یادگیری یا فرآیند مطالعه استفاده شده است.یافته های بدست آمده حاکی از این است که بین تفکر قانون گذار و پیشرفت تحصیلی یادگیری الکترونیکی همبستگی مثبت 0.75 وجود دارد. همچنین وجود همبستگی مثبت 0.73 بین تفکر قضایی و پیشرفت تحصیلی یادگیری و وجود رابطه منفی معنا دار با ضریب همبستگی بین این دو متغیر -0.69 بین سبک تفکر اجرایی دانشجویان با پیشرفت تحصیلی یادگیری الکترونیکی مشاهده شددر خصوص رابطه بین رویکرد عمیق و پیشرفت تحصیلی یادگیری الکترونیکی، نتایج حاصل از اجرای ضریب همبستگی نشان داد که بین این دو متغیر ضریب همبستگی 0.74 بیانگر رابطه مثبت و معنا دار است. رابطه بین رویکرد سطحی و پیشرفت تحصیلی نیز بیانگر ضریب همبستگی -0.79 و رابطه منفی و معنیدار است. با توجه به نتایج این ، پژوهش حاضر به این نتیجه دست یافت که بین رویکرد عمیق و سطحی با پیشرفت تحصیلی یادگیریالکترونیکی رابطه معنا دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک تفکر ، رویکرد یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری الکترونیکی