تاثیر آموزش ترکیبی مبتنی بر هوش های چندگانه بر میزان یادگیری

در دهه اخیر، تمایل به استفاده ازرویکرد یادگیری ترکیبی در سراسر دنیا، بخاطر مزایا و ویژگی های مثبت آن و در راستای اصلاح نقطه ضعف های آموزش الکترونیکی و چهره به چهره، روندی فزاینده داشته است .هدف این پژوهش،بررسی تاثیر آموزش ترکیبی مبتنی بر هوشهای چندگانه گاردنر بر میزان یادگیری دانشجویان و مقایسه آن با روش حضوری بود.این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در سال تحصیلی 96-95 انجام گردید. تعداد نفر از دانشجویان دختر رشته علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان شهر تهران در این تحقیق شرکت داشتند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند . ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل ، یک پرسشنامه نیمرخ هوشهای چندگانه با 80 گویه ، یک پرسشنامه سنجش میزان یادگیری با مقایسه پیش و پس آزمون بود . هر دو گروه آزمایش و کنترل در 8 جلسه 90 دقیقه ای مباحث مشترکی را آموزش دیدند. گروه کنترل به روش حضوری آموزش داده شدو گروه آزمایش علاوه برروش یادگیری ترکیبی و شبکه محور ، تحت آموزش ترکیبی مبتنی بر هوش های چندگانه با نرم افزار Articulate Engage همراه با رسانه های آموزشی متن، صوت، تصویر، پویانمایی و ویدیو قرار گرفت. برای طراحی فعالیت های یادگیری، فراگیران بر اساس هوش غالب آنانکه از طریق نیمرخ هوش های چندگانه سنجیده شده بود، گروه بندی شدند .در هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون پیشرفت تحصیلی یکسان، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها بکمک نرم افزار SPSS19 انجام شد یافته های پژوهش حاکی از آنست که میزان یادگیری دانشجویان گروه آزمایش پس از شرکت در دوره آموزش ترکیبی مبتنی بر هوش های چندگانه در مقایسه با گروه کنترل، بطور معناداری افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، آموزش ترکیبی ، سبک های یادگیری ، هوش های چندگانه گاردنر