اساتوس اپیلیتیکوس

مردی 27 ساله به دنبال 4 ساعت تشنج تونیک کولونیک ژنرالیزه به بیمارستان شهدای هفتم تیر ارجاع شد. تشنج وی به دنبال 5 دقیقه کاهش سطح هوشیاری اولیه ایجاد شده بود. به دنبال آن بیمار به مرکزدیگری منتقل شده و در پی عدم توانایی در کنترل تشنج وی با وجود انفوزیون دوز بالای دیازپام و فنی توئین او به بیمارستان شهدای هفتم تیر ارجاع دادند. علائم حیاتی اولیه: تعداد نفس 6 در دقیقه فشار خون 180 بر رویس 140 ضربان قلب 130 در دقیقه اشباع اکسیژن خون شریانی 46% اندازه گیری قند خون با گلوکومتر 105 میلی گرم در دسی لیتر همراهان وی سابقه ای از ضعف بی حالی و زردی پیش رونده را از دو روز قبل ذکر می کردند که به دنبال باز گشت از یک مهمانی در وی ایجاد شده بود. تراشه بیمار انتوبه گردید و وی به ونتیلاتور متصل شد. در این زمان : فشار خون 105/145 ضربان قلب 140 در دقیقه و با وجود ونیتلاسیون دستی با اکسیژن 100% اشباع اکسیژن خون شریانی به بالاتر از 58% نرسید .علیرغم تجویز تیوپنتال به میزان 700 میلی تشنج وی کنترل نشد. بعداز تزریق 100 میلی گرم سوکسینیل کولین ( به دلیل فقدان داروی بلوک کننده عضلاتی طولانی اثر در بخش ) جرکات تشنجی وی کنترل شده. بعد از 10 دقیقه علیرغم انفوزیون 5/2 لیتر سرم کریستالوئید فشار خون بیمار از 70 میلی متر جیوه تجاوز نکرد. در ساعت 15/9 بیمار جهت CT اسکن مغز اعزام شد که نتیجه آن نرمال بود . در ساعت 40/9 نتیجه بررسی گازهای خون شریانی اسید متابولیک و تنفسی PH برابر 98/6 بود. در این زمان نتیجه CBC بیمار آماده شد و هماتوکریت 9/4% و هموگلبین 4/1 گرم در دسی لیتر گزارش شد. جهت بیمار 4 واحد گلبول قرمز متراکم انفوزیون گردید که به دنبال آن تشنج وی کنترل کنترل شد. در این زمان بیمار دچار بی اختیاری مدفوع شد که وجود ملنا برای وی مشخص گردید. بدنبال ایجاد تنفس خود به خود در بیمار وی از ونتیلاتور جدا و اکستو به گردید. بعد از انفوزیون 4 واحد گلبول قرمز متارکم دیگر وی کاملا هوشیار شد. تشخیص نهایی وی آنسفالوپاتی هایپوکسیک در زمینه آنمی شدید ناشی از زخم یپتیک خون ریزی دهنده بود که با آندوسکوپی تشخیص داده شد. بنابراین همواره در بیماران مبتلا به تشنج مقاوم به درمان باید وجود آنسفالوپاتی هایپوکسیک در زمینه آنمی را مد نظر قرار داد.