نگرش پزشکان و پرستاران بخش های اورژانس در بیمارستان های دانشگاه تهران نسبت به اهدای عضو در مرگ مغزی سال 1384

ضربه مغزی یکی از شایعترین علل منجر به مرگ در حوادث می باشد . سالانه بیش از 15000 مورد مرگ مغزی در اثر سوانح و تصادفات در کشور ما رخ می دهد که کمتر از 10% آنها جزء اهدا کننده ها عضو می باشد . تعداد پیوند اعضا در کشور ما به دلیل کمبود اعضای اهدایی قابل پیوند ، بسیار پایین تر از اروپا و امریکا بوده و هر سال هزاران نفر جان خود را از دست می دهند . با توجه به نقش مهم پزشکان و پرستران بخش های ویژه در اورژانس در فرایند اهدای عضو بررسی نرگش آنها نسبت به اهدای عضو در مرگ مغزی ضروری به نظر نمی رسد. این مطالعه مقطعی (Cross-sectional) در بهار 1384 به منظور تعیین نگرش پزشکان و پرستاران بخش های مراقبت های ویژه و اورژانس بیمارستان های دانشگاه تهران نسبت به اهدای عضو در مرگ مغزی صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه خود و روش نمونه گیری به شکل سرشماری استفاده گردید. و به وطور کلی 82 نفر (28 پزشک و 54 پرستار) مورد بررسی قرار گرفتند در این بررسی حدود 95 درصد پزشکان و پرستاران با پیوند اعضا از افراد مبتلا به مرگ مغزی موافق بودند اما تنها حدود 79 درصد راضی به تکمیل و امضای کارت اهدای عضو گردیدند. نجات گیرنده عضوء توجه به بعد انسانی ، بعد معنوی ، تداوم در دیگران و ایجاد نشاط در گیرندگان عضو به ترتیب مهم ترین دلایل موافقت افراد تکمیل کننده کارت اهدای عضو وبد . در مقابل ، مغادیر بودن با مسائل شرعی ، علاقه به اعضای بدن ، مخالفت خانواده و ناامید کردن اطرافیان به ترتیب مهمترین دلایل بیان شده از سوی مخالفان بوده است. با توجه به نقش مهم پزشکانو پرستاران بخش های ویژه اورژانس در فرایند اهدای عضو برنامه ریزی آموزشی در جهت افزایش آگاهی و تقویت و اعتماد به نفس در آنها برای ایجاد ارتباط بهتر با نزدیکان بیماران مبتلا به مرگ مغزی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

اهدای عضو ، مرگ مغزی ، نگرش پزشکان و پرستاران ، بخش مراقبت های ویژه