بررسی نتایج درمان شوک ناشی از تروما در مصدومین غرب کشور بدنبال اجرای آموزش عملی احیاء در طی سالهای 1380 الی 1384

در شرایطی که حادثه در نقطه ای دور از دسترس اتفاق می افتد ، امداد رسانی در لحظات اولیه حائز اهمیت است. با توجه به اینکه خونریزی و در نتیجه آن ایجاد شوک هیپوولمیک در تروماهای ناشی از حوادث از علل مرگ و میر مجروحین می باشد . ارائه راهکارهای مناسب جهت به حداقل رساندن این مشکل از ضروری ترین مسائل در استان های محروم کشور ما می باشد که امکان دسترسی و انتقال سریع به مراکز پزشکی دشوار است. هدف از این بررسی تاثیر آموزش علمی احیاء در کاهش مرگ و میر و پیش آگاهی مصدومین ناشی از تروما در منطقه مهران استان ایلام بین سالهای 84-1380 می باشد. موارد و روشها: در این مطالعه که چهار سال به طول انجامید ابتا کلاسهای آموزشی علمی احیاء در شهر مهران و پنج شهرک روستایی اطراف آن اجرا شد و سپس تعداد 471 مجروح که دچار صدمات ناشی از تصادفات وسیله نقلیه ، انفجار مین و اصابت گلوله شده بودند ، مورد بررسی قرار گرفتند . جهت ارزیابی وضعیت فیزیولوژیک مجروحین از معیاری به نام (Physiologic Severity Score) استفاده شد. اطلاعات مربوط به مجروحین در یک فرم جمع آوری اطلاعات که بدین منظور تهیه شده بود ، وارد گردید. یافته ها: تعداد 471 مجروح در دو گروه امداد گرفته ( گروه اول )شامل 226 نفر و گوره امداد نگرفته ( دوم) شامل 245 نفر قرار گرفتند. شایع ترین علل ایجاد تروما در هر گروه ، تصادفات رانندگی بود.(5/61%) متوفق کردن خونریزی بیشترین اقدام اولیه به کار رفته بود که در 50% بیماران انجام شد. میانیگن PSS مجروحین هنگام رساندن آنها به بیمارستان ایلام در دو گروه امداد گرفته و امداد نگرفته به ترتیب 505/7 و 6/799 بوده است. که اختلاف آماری معنا داری بین دو گروه مشاهده شده است. ( فاصله اطمینان 95% برابر با 3% الی 912/0). بحث و پیشنهادات: طی این تحقیق مشخص شد مجروحین که در دقایق اولیه از طرف امداد گرانی که در این طرح آموزش دیده بودند کمک دریافت کردند، وضعیت فیزیولوژیک بهتری در حین انتقال به بیمارستان ایلام داشتند و مانع از رفتن به فاز غیر قابل برگشت شوک شده است. با توجه به حادثه خیز بودن کشور و امکانات کم در امداد رسانی و انتقال مجروحین به مراکز مجهز پزشکی ، لزوم ارائه آموزشهای اولیه و ساده به امدادگران برای درمان مجروحین ترومایی ( بخصوص مجروحین در معرض شوک) در شرایط دور از دسترس می تواند باعث درمان بهتر آنها گردد و لذا پیشنهاد می شود که در اولویتهای سستم بهداشت و درمان کشور قرار گیرد.