بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر ریسک ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

از آنجایی که ورشکستگی هزینههای اقتصادی و اجتماعی سنگینی را بر جامعه تحمیل میکند، از دیدگاه کلان نیز مورد توجه و اهمیت است. زیرا منافع اتلاف شده در یک واحد اقتصادی بحران زده میتوانست به دیگر فرصتهای سودآور اختصاص یابد. بنابراین استقرارمناسب سازوکارهای راهبری شرکتی، اقدامی اساسی برای استفاده بهینه ازمنابع، ارتقای پاسخگویی،شفافیت، رعایت انصاف و حقوق همه ذی نفعان شرکت است . هریک از سازوکارهای درون سازمانی و برونسازمانی، بر فرآیندها و فعالیتهای شرکتها نظارت دارند و موجب ارتقای پاسخگویی و دستیابی به سایرهدفهای راهبردی شرکتی می شوند.یکی از این سازوکارها، ساختار مالکیت است که در این پژوهش به بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر ریسک ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. تحقیق حاضر، پژوهشی کاربردی است. طرح پژوهش آن از نوع شبه تجربی و با استفاده از رویکرد پسرویدادی (از طریق اطلاعات گذشته) صورت پذیرفته واطلاعات مورد نیاز تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای جمع آوری گردیده است . نمونه آماری این پژوهش شامل 83 شرکت میباشد که طی سال های 1387 تا 1391 جزء شرکتهای پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران بودهاند. برای آزمون فرضیهها از مدل تحلیل واریانس یک طرفه، رگرسیون چند متغیری و مدل گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شد.لازم به ذکراست که متغیرهای این پژوهش با نرم افزارExcelمحاسبه و سپس تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه های پژوهش، به همراه نتایج آن باتوجه به خروجیهای به دست آمده از نرم افزارهایStataنسخه 9,1 وEviews نسخه 7 انجام میشود.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیههای پژوهش نشان میدهد که تمامی فرضیههای پژوهش رد شده است. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیهها نشان دهندهی آن است که بین میزان مالکیت نهادی، مالکیت مدیریتی ،مالکیت خانوادگی و تمرکز مالکیت باریسک ورشکستگی رابطه معناداری وجودندارد

کلیدواژه ها:

ریسک ورشکستگی ، ساختار مالکیت ، مالکیت نهادی ، مالکیت مدیریتی ، مالکیت خانوادگی ، تمرکز مالکیت ، اندازه شرکت ، اهرم مالی