مقایسه رشد اجتماعی در ورزشکاران ماده های مختلف دوومیدانی

رشد اجتماعی از مهمترین جنبه رشد وجود هر شخص است. رشد اجتماعی، نه تنها در سازگاری با اطرافیانی که هماکنون با آنها سروکار دارید، مؤثر است، بلکه بعدها، در میزان موفقیت شغلی و پیشرفت اجتماعی نیز تاثیر دارد. هدف از پژوهش حاضرمقایسه رشد اجتماعی ورزشکاران دختر دانشآموز دوره متوسطه اول در مادههای مختلف دوومیدانی می باشد. جامعه آماری کل دانشآموزان دختر متوسطه دوره اول شرکت کننده در مسابقات دوومیدانی دانشآموزان ایران ( 120 نفر از 20 استان) بود. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 91 نفر به دست آمد که با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. رشد اجتماعیآزمودنیهای تحقیق با مقیاس رشد اجتماعی وایتزمن مورد بررسی قرار گرفت . روایی آزمون به تأیید 12 نفر از متخصصان قرار گرفت و پایایی آن در آزمونی مقدماتی با 30 آزمودنی و آلفای کرونباخ0/9 محاسبه شد. اطلاعات به دست آمده در بخش تحلیل توصیفی، از شاخصهای آماری توصیفی و در بخش تحلیل استنباطی از روش آزمونT مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه از نرم افزار آماری 19spss استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که ورزشکاران دانش آموز دختر دوومیدانی از رشد اجتماعی مطلوبی برخوردار بودند. بیشترین میزان رشد اجتماعی مربوط به ورزشکاران ماده پرش با میانگین 16/52 وکمترین میزان رشد مربوط به ورزشکاران ماده نیمهاستقامت با میانگین 15/59بود. آزمون تعقیبی شفه نشان داد که بین رشد اجتماعیدانش آموزان مادههای مختلف دوومیدانی تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج بهدست آمده تفاوت معناداری بین رشد اجتماعی ورزشکاران دوومیدانی سنین مختلف وجود نداشت. همچنین تفاوت معناداری بین رشد اجتماعی ورزشکاران دوومیدانی بر اساس تعداد سالهایی که به این ورزش می پردازند وجود نداشت، ولی میانگین رشد اجتماعی دانش آموزانی که بیشتر از چهارسال به این ورزش پرداختهاند بیشتر از سایر دانشآموزان بود و کمترین میزان رشد اجتماعی مربوط به دانش- آموزانی است که یکسال به این ورزش پرداخته بودند

کلیدواژه ها:

رشد اجتماعی ، دانش آموزان دوره متوسطه اول ، مسابقات دانش آموزی ، دو ومیدانی ، پرسشنامه وایتزمن