تحلیل شاخص جذابیت معماری ایران در تمدن گذشته تا به عصرامروز

معماری ایرانی پیش از اسلام پیوسته در حال تحول است ، این دوره مشخصاً از هزاره اول پیش از میلاد آغاز می شود. باپژوهشی که درباره حسن لو، نوشی جان، باباجان، که در دامنه های زاگرس قرار دارند و نیز گودین تپه انجام گرفته و مقایسه آنها با معماریاورارتور و مادها، شباهتهایی به دست می آید که یکی از مشخصه های آن، استفاده از خشتهای گلی، ستون و استفاده فراوان از خاک رس و گل و خشت در بناهاست.اوج شکوه این معماری در دوران پادشاهان اولیه هخامنشی مثل کوروش، کمبوجیه و خشایارشا بود که البته معماری جذابی است. هخامنشیان بر کل جهان فرمانروایی می کردند؛ به همین دلیل در معماری ایرانیعناصر بسیاری از سایر فرهنگها از جمله تمدن آشور، مصر، هند، آناتولی دیده می شود. با این حال اوج معماری ایران در همان زمان نخستین شاه هخامنشی یعنی کوروش است، در پاسارگاد و تخت جمشید.معماری ایرانی پیش از اسلام بر معماری ایرانی پس از اسلام تاثیر گذاشته است. به عنوان نمونه وجود تالار که یکی از ویژگیهای شاخص سبک ایرانی است و بهترین نمونه آن در کاختخت جمشید مشاهده می شود. عنصر دیگر نورگیرها هستند که به ظاهر مستقیماً به هم متصل نیستند و فقط روزنه های کوچکی هستند که از طریق نور و هوا به هم وصل می شوند . جذابیت اصلی معماری ایرانی، شکل متفاوت آن نسبت به سایر معماری هاست ، دیوارهای بلند، طاقها، گنبدها، ستونها و اشکال گوناگون دیوار که مدام تکامل پیدا کرده است. تمامی نوآوریهایی که در معماریدیده می شود، از ایران آغاز گردیده و سپس به آناتولی، ایتالیا و اروپا منتقل شده است. درپژوهش حاظر به تحلیل مشخصات جذابیت معماری ایران از دوره مادها ، هخامنشیان و ... تا به عصر امروز مورد مطالعه قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

معماری ، تمدن ایران ، سبک شناسی