پیش بینی اختلالات درونی سازی شده و برونی سازی شده در دختران نوجوان، براساس دلبستگی به والدین و همسالان

در پژوهش های مختلف به ارتباط بین دلبستگی به والدین و همسالان، با مشکلات سلامت روان از جمله مشکلات درونی سازی شده و برونی سازی اشاره شده است. هدف این پژوهش تعیین میزان پیش بینی کنندگی دلبستگی به والدین و همسالان، در اختلالات درونی سازی شده و برونی سازی شده در دانش آموزان دختر نوجوان می باشد. دریک بررسی توصیفی تحلیلی تعداد - 454 نفر دانش آموز دختر در پایه های هفتم و هشتم مدارس تهران، از نظر میزان دلبستگی به والدین و همسالان، و اختلالات درونی سازی شده و برونی سازی شده، با استفاده از پرسش نامه های دلبستگی به والدین و همسالان، آرمسدن و گرینبرگ( IPPA )، و مقیاس خودسنجی نوجوان، سیاهه مشکلات رفتاری آخنباخ ( YSR)، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها بوسیله آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده ها نشان دادند که به میزان 24/6% از اختلالات درونی سازی شده و 21/5% از اختلالات برونی سازی شده به کمک متغیر میزان دلبستگی به والدین، قابل پیش بینی بودند. دلبستگی به مادر، در مقایسه با دلبستگی به پدر، پیش بینی کننده مناسب تری بود، اما دلبستگی به همسالان برای پیش بینیکنندگی اختلالات درونی سازی شده و برونی سازی شده معنادار نشد. شناسایی بهتر نقش پیش بینی کنندگی دلبستگی به والدین و همسالان، برای مشکلات سلامت روان از جمله اختلالات درونی سازی شده و برونی سازی شده، می تواند روانشناسان مدرسه و متخصصان تعلیم و تربیت را در ارائه راهکارهای پیش گیرانه و درمانی و آموزش والدین و دانش آموزان یاری رساند