ارزیابی مکانگزینی پردیس دانشگاه هرمزگان بر اساس معیارهای مطرح در آمایشسرزمین

دانشگاه یکی از مراکز آموزش عالی و از جمله کاربری های شهری محسوب می شود مکانیابی دانشگاه بخشی از برنامه ریزی جامع برای موسسات آموزش عالی است که به منوظر بالا بردن کیفیت فضایی - مکانی ظرفیت و امکانات توسعه دانشگاه ها و تضمین انتخاب مکان آنها براساس اهداف واولویتها صورت می گیرد هدف کلی این پژوهش ارزیابی مکان گزینی پردیس دانشگاه هرمزگان باتوجه به معیارهای مطرح در آمایش سرزمین می باشد روش کار در این پژوهش استافده از مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می باشد داده های مورد استفاده در این تحقیق شامل داده های مکانی مثل نقشه ها و تصاویر ماهواره ای و داده های غی رمکانی مثل پرسشنامه، جداول و نمودار می باشند نتیجه نهایی نشان دهنده برتری واهمیت معیارهای زیست محیطی اقتصادی و اجتماعی در مکانیابی پردیسهای دانشگاهی می باشد و اینکه آنها مکمل همدیگر هستند که باید بیشتر به آنها توجه شود. نتایج این تحقیق بیانگر نامناسب بودن مکان دانشگاه هرمزگان از نظر زیرمعیارهای از جمله: بافت خاک، پوشش گیاهی، قرار گرفتن در مسیر رودخانه منتهی به دریا، سطح بالای ابهای زیرزمینی منطقه، هزینه حمل و نقل بالا برای افراد فاصله زیاد با مراکز خرید و مراکز علمی دیگر فاصله زیاد تا مراکز فرهنگی و مذهبی نزدیک بودن به تالاب بین المللی بندرعباس به میناب (تالاب شور شیرین) می باشد. به طور کلی این تحقیق نشان دنده عدم توج کافی به معیارهای زیست محیطی اجتماعی و اقتصادی در مکانی می بادش.