ارتقاء کیفیت فضاهای شهری با طراحی دیواره نگاری (نمونه موردی: طراحی دیوار زیرگذرهای شهرزنجان)

زمینه و هدف: امروزه عدم توجه به طراحی دیواره نگاری شهری باعث از بین رفتن حضورپذیری در شهر و ایجاد دید بصری نامناسب در شهرها شده است. توجه به طراحی دیوارنگاری ضمن پوشاندن برهنگی های یک شهر می تواند نشاط و ساده زیستی را به پیکره های انسانی شهرها تزریق نمایند و با توجه به فقر رنگ در شهر و وجود دیوارهای سیمانی نازیبا توجه به دیوارنگاری از اهمیت بالایی برخوردار می شود. در شهر زنجان با توجه به شرایط اقلیمی موجود و وجود دیوارهای سیمانی و بی روح در تقاطع ها و زیر پل ها )گذرگاه های اصلی شهر( مشکلاتی از قبیل فقر رنگ در شهر و نبود ساختار بصری با هویت برای تامین آرامش روحی و روانی شهروندان و وجود فضاهای نازیبا وبد منظر در معابر اصلی شهر باعث از بین رفتن حضور پذیری در شهر و ایجاد دید بصری نامناسب شده است لذا این پژوهش با هدف شناسایی دیوارهای مناسب برای انجام این کار و و شناخت معیارها و اصول طراحی و اجرای تکنیک کاشی شکسته جدید و انطباق آن با شهر زنجان است.روش: روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی بود. برای سنجش متغیرها تعداد 30 نفر از جامعه آماری به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات عکاسی از دیوارهای محدوده و مصاحبه با افراد با استفاده از روش vpt بود.یافته ها: طراحی دیوارهای شهری مناسب و متناسب با فرهنگ و هویت منطقه باعث افزایش حضورپذیری مردم شده فضاهای شهری رازیباتر جلوه می کند.نتیجه گیری: در طراحی دیوارهای شهری بایستی با جان گرفتن از رنگهاو تکنیک های دیوارنگاری نوید درخشش و شادابی و امید برای زندگی شهری شد و طرح ها با الهام از طبیعت و طرح های ایرانی برگرفته از هویت تاریخی و فرهنگ بومی تناسب داشته باشد

کلیدواژه ها:

دیواره نگاری ، حضور پذیری ، دید بصری ، کیفیت فضاهای شهری