بررسی خواص مکانیکی بتن خودتراکم سبک حاوی سنگدانه لیکا و نانو سیلیس و الیاف فولادی

وزن عمده ای از بار وارد بر سازه های بتنی ناشی از بتن است. در صورتیکه بتوان وزن بتن را کاهش داد می توان ضمن سبکی سازه، مقاومت در برابر زلزله را نیز به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و طراحی ایمن تر و اقتصادی تری ارائه نمود. امروزه استفاده از الیاف از هر نوع به جهت وزن کم و مقاومت مناسب به عنوان ماده تقویت کننده در بتن مورد توجه قرار گرفته است و از طرفی بتن های خود متراکم به علت کاهش آلودگی صوتی و امکان استفاده در سازه هایی با آرماتور بندی متراکم و دارای قالبهای پیچیده و همچنین کاهش زمان اجرا بسیار کارآمد است. لذا استفاده توامان این دو، می تواند یکی از موضوعات مهم قابل بررسی باشد. هرچند در دهه اخیر به خصوص در ایران، تحقیقات گسترده ای روی هریک از این دو مصالح انجام گرفته است ولی تاکنون تحقیقی که نشانی از استفاده همزمان هر دو مصالح را داشته باشد منتشر نگردیده است. در این تحقیق خواص مکانیکی بتن های سبک و نیمه سبک ساخته شده با جایگزینی حجمی ۲۰، ۵۰ و ۸۰ درصد سبکدانه لیکا با شن که با الیاف فولادی (سیم بکسل) با نسبت - های حجمی ۰/۵، ۱ و ۱/۵ و در دو نسبت طول به قطر (L/d) ۳۷/۵ و ۵۰، مسلح شده است مورد بررسی قرار میگیرد. سیمان استفاده شده در نمونه ها از سیمان پرتلند تیپ ۲ است. همچنین نسبت آب به سیمان ۰/۳۵ و جهت کاهش مصرف آب مصرفی، مواد سیمانی و پودری و پوزولانی ریزساختار مانند نانو سیلیس برای پر کردن خلل و فرج بتن انتخاب گردید. آزمایش هایی که در این تحقیق مورد استفاده قرار خواهد گرفت عبارتند از: آزمایش تعیین مقاومت پیوستگی آرماتور به بتن، آزمایش مدول گسیختگی و مقاومت فشاری و مقاومت کششی(شکافت) روی نمونه ها انجام می گیرد. بزرگترین اندازه سنگدانه مصرفی در نمونه های مورد آزمایشی 19mmمی باشد

کلیدواژه ها:

خواص مکانیکی ، بتن سبک ، نانوسیلیس ، لیکا ، الیاف فولادی