بررسی اثر بخشی برنامه فرزند پروری مثبت بر کودک آزاری مادران دانش آموزان دختر مقطع دبستان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی در برنامه گروهی فرزند پروری مثبت » بر میزان کودک آزاری مادران کودکان دبستانی بود. طرح پژوهشی از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان دبستانی مقطع ابتدایی دخترانه شهرستان دورود بود. که از میان آنان ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در ۲ گروه ۱۵ نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه کودک آزاری محقق ساخته بود. ابتدا پیش آزمون در دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت آموزش برنامه فرزند پروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز قرار گرفت. این جلسات به صورت گروهی و هفتگی برگزار شد. در پایان ، هر دو گروه مورد سنجش پس آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه آموزش گروهی فرزند پروری مثبت موجب کاهش معنادار میزان کودک آزاری مادران ( %5>P) شده است و بین گروه آزمایش و گروه گواه در میزان کودک آزاری تفاوت معنی داری وجود دارد ( 5%>P). در نتیجه اثر بخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر کاهش کودک آزاری مادران مورد تأیید قرار گرفت

کلیدواژه ها:

برنامه گروهی فرزند پروری مثبت ، کودک آزاری