تعیین پتانسیل کیفی آب شرب لیشتر با استفاده از روش های تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

هدف از این پژوهش پهنه بندی کیفی آب شرب آبخوان دشت لیشتر با استفاده از روشهای درون یابی در نرم افزار GIS و انتخاب بهترین وزنها بر اساس طبقه بندی شولر با کمک تفسیر ماتریسی و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) می باشد. به منظور بررسی کیفی آب زیرزمینی دشت لیشتر بهلحاظ شرب از اطلاعات مربوط به سال های آبی 86-1385 تا 92-1391 استفاده شده است. با توجه به اینکه نمونه برداری از تمام نقاط محدوده مطالعاتی مقدور نیست، روشهای درونیابی ابزار قدرتمندی در تخمین داده ها بر مبنای ساختارمکانی است. ابتدا نقشه های رستری منطقه مورد مطالعه با روشهای مختلف درون یابی تهیه گردید. بهترین روش درون یابی کریجینگ می باشد که بر اساس منطق میانگین متحرک وزندار استوارمی باشد .می توان گفت که این روش بهترین تخمین گر خطی نااریب است و از این روش جهت تهیه لایه های سولفات، سدیم، کلر، سختی کل و کل املاح محلول آب استفاده گردید. سپس با روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و ایجاد ماتریس زوجی، وزن نهایی پارامترها تعیین شد. در نهایت با تلفیق و ادغام لایه ها و اعمال وزن های نهایی پارامترها در محیط GIS، نقشه پتانسیل کیفی منطقه مورد مطالعه تهیه گردید. با کمک نقشه پتانسیل کیفی بهراحتی می توان مکان های مناسب از لحاظ شرب را تشخیص داد. نقشه پهنه بندی کیفی دشت لیشتر کمک شایانی به مدیریت بهره برداری از منابع آبزیرزمینی کرده و دید خوبی از روند کیفی محدوده مطالعاتی و برنامه ریزی جهت تامین منابع آبی در آینده ارایه نماید. نتایج نشان میدهد بخش مرکزی و غربی منطقه آبرفتی بهترین پتانسیل کیفی آب را دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

دشت لیشتر ، پتانسیل کیفی ، نمودار شولر ، GIS ، AHP