بررسی پارامترهای مؤثر بر مکانیزم شکست دیوارهای بنایی

در تحلیلهای سازه، عموماً فرض بر این است که خاک زیر شالوده صلب بوده و شالوده به زمین به صورتکاملاً گیردار درگیر است، در این فرض نه تنها از انعطاف پذیری خاک، صرفنظر میشود بلکه به امکان بلند شدگیشالوده از سطح زمین توجهی نمیگردد. در حالیکه اگر اندرکنش خاک و سازه در تحلیلها در نظر گرفته شود،سیستم جدیدی ناشی از برکنش سازه در تکیه گاه انعطاف پذیر تشکیل خواهد شد که رفتار آن متفاوت با حالت قبلخواهد بود. پس از اعمال این اثرات بر روی سازه، مشاهده می شود که تاثیر پدیده اندرکنش خاک و سازه بر رویرفتار سازه، ممکن است بسته به خصوصیات خاک و سازه، به صورت کاهیدگی و تقلیل و یا به صورت تقویت وافزایش باشد و در نظر نگرفتن این رخدادها به عنوان شرایط تکیه گاهی در روشهای مقاوم سازی و طراحی سازه-های جدید از قابلیت اعتماد به طراحی سازه میکاهد. تا آنجا که بعضی از آیین نامه های طراحی لرزهای که در موردسازههای معمولی به کار میروند، کاهش معینی را در بار استاتیکی معادل برای منظور کردن اثر کنش در حالتی کهپی ساختمان صلب در نظر گرفته میشود، مجاز میدانند. در مطالعه حاضر، به بررسی اندرکنش خاک و دیوار بنایی،با در نظر گرفتن شرایط بارگذاری جانبی و فشاری متفاوت و همچنین مشخصات مختلف خاک زیر دیوار پرداختهمیشود و به تاثیر پارامترهای مختلف خاک بر رفتار دیوار بنایی و مکانیزم شکست دیوار بنایی با استفاده از روشالمان محدود پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

خاک زیر شالوده ، اندر کنش خاک و سازه ، تکیه گاه انعطاف پذیر ، مکانیزم شکست ، بارگذاری جانبی و فشاری