تحلیل شاخص های پایداری در چارچوب شهر سبز (نمونه موردی : مقایسه کاربرد آسفالت و سنگفرش در شهر لاهیجان)

شهرهای ایران در گذشته بهترین نمونه های پایداری را در خود متجلی ساخته اند. توجه به محدودیت های اکولوژیک محل نظیر آب، توسعه متناسب و سازگار با طبیعت، صرفه جویی در منابع، استفاده از مواد ومصالح بومی، ابداع روشهای موثر ومناسب برای ادامه حیات نظیر قنات وبادگیر و استفاده هنرمندانه از آب و گیاه با هدف تلطیف هوا و ایجاد مناظر مطبوع ایجاد باغها و باغچه ها در حیاط ها، فضاهای عمومی و اطراف شهرها، همه نمونه هایی از عوامل موثر در این پایداری بوده اند. شهرسازی امروز با تبعیت ازالگوی کلاسیک توسعه و پیروی کورکورانه از الگوهای کلیشه ای توسعه شهری- که نسبت به وضعیت خصوصیات بومی بی اعتنا ست- نه تنها وضع ناپایداری را در شهرها پدید آورده بلکه ناپایداری مناطق اطراف را نیز به دنبال داشته است. این مشکلات موجب نقض اصول توسعه ی پایدار شهری و محیط زیست گردیده و مدیریت شهری را با چالش های فراوانی مواجه کرده است. در این راستا در سال های اخیر حرکت وسیعی در جهان جهت برنامه ریزی شهری به شیوه ای نوین صورت گرفته است که تمرکز اصلی آن بر رابطه شهر و محیط زیست پیرامون آن می باشد که با عناوین : شهرهای سالم، شهر های اکولوژیکی، شهرهای پایدار، رشد هوشمند شهری و شهرهای سبز مطرح گردیده است. شهر سبز بر اهمیت نقش شهر و تاثیر مثبت شهرسازی در شکل دهی به فضا، اجتماع و سبک زندگی پایدار تاکید دارد. با در نظر گرفتن این نکته که شهر لاهیجان در اقلیم مرطوب و باران خیز قرار گرفته و رطوبت و بارندگی نقش مخرب در بسیاری از مصالح به کار رفته در شهر ایفا کرده و سبب صرف هزینه های مضاعف در دور های زمانی کوتاه در آن میگردد، از این رو در این پژوهش سعی گردید به ارزیابی یکی از شاخص های شهر سبز تحت عنوان نوع انرژی مورد استفاده در شهر و میزان انتشار دی اکسید کربن از طریق کاربرد سنگفرش به جای آسفالت در این شهر پرداخته شود. تحقیق در این پروژه از نوع کاربردی بوده و گردآوری داده ها و اطلاعات با روشهای میدانی و کتابخانه ای و اسنادی صورت پذیرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که با توجه به این قضیه که اقتصادی بودن یک پروژه یکی از شاخص های توسعه سبز پایدار است، استفاده از سنگفرش به جای آسفالت در پروژه های شهری، اگرچه در ابتدای امر پرهزینه تر است، ولی در دراز مدت به دلیل پایداری بیشتر، از هزینه های تمام شده برای آسفالت کم هزینه تر بوده و از لحاظ اقتصادی، در راستای استراتژی توسعه سبز پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، اقتصاد شهری ، شهر سبز ، توسعه شهری پایدار ، سنگفرش