تبیین آثار بخشش در بهبود کیفیت زندگی سازمانی در پرتو آموزه های اسلامی

یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر در عرصه دانش مدیریت مورد توجه قرار گرفته، مقوله رفتار سازمانی مثبت گرا است. رفتار سازمانی مثبت گرا تلاش دارد تا از طریق افزایش خودآگاهی افراد نسبت به دیدگاه ها و رفتارهایشان و همچنین تقویت نگرش انسانی تر و اخلاقی تر در محیط کار، فضای سازمان را جهت دستیابی به کارآیی و بهره وری بالاتر مهیا سازد. این رویکرد در کنار رویکردهای مکملی از جمله رهبری معنوی و شایستگی های معنوی مدیران که حول مفاهیمی همچون نوع دوستی، توجه به اخلاقیات و مقابله با استرس بر مبنای آرامش درونی و نیز توجه عمیق به خود و دیگران بنا گردیده است، می تواند بعنوان ابزارهای فرا تکنیکی به مدیران در راستای دستیابی بهتر به آرمان ها و اهداف تعیین شده یاری نماید. یکی از مهارت های رفتاری که در قلمرو این رویکردها قرار می گیرد و در عین حال در آموزه های دینی و فرهنگی ما نیز تأکید فزاینده ای بر آن شده است، مفهوم گذشت و بخشش می باشد. در این مقاله سعی شده است تا بر اساس یافته های پژوهشی و همچنین بررسی گفتارهای معصومین(ع) در زمینه مفهوم بخشش، با استفاده از نظریه داده بنیاد متنی، ماهیت بخشش، آثار بخشش و چگونگی آن با تمرکز بر متن سازمان مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بخشش در اسلام ، کیفیت زندگی ، رفتار سازمانی مثبت گرا ، از نظریه داده بنیاد متنی