تاثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد نوآوری با اثر تعدیل کنندگی یادگیری سازمانی در کارکنان اداره تعاون،کار و رفاه اجتماعی استان سمنان

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد نوآوری با اثر تعدیل کنندگی یادگیری سازمانی است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان ادره تعاون،کار و رفاه اجتماعی استان سمنان با 176 نفر پرسنل در نظر گرفته شده است. سوال اصلی که محقق را بر آن داشت تا این تحقیق را انجام دهد این بود که اولا وضعیت سه متغیر یادگیری سازمانی در مرحله اول و کیفیت فراگیر و عملکرد نوآوری در جامعه مذکور چگونه است و ثانیا ازتباطات بین این سه متغیر آیا بر کیفیت تاثیر گذاری آن ها اثر دارد یا خیر؟ تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی است. از آنجا که دسترسی به کارکنان میسر بوده و حجم کل جامعه اندک بوده،نمونه گیری به صورت سرشماری صورت گرفته است. و بین تمامی پرسنل پرسشنامه ها توزیع و در نهایت 159 پرسشنامه جمع آوری گردید. نخست به تحلیل آماری توصیفی مربوط به پاسخ دهندگان به سولات پرسشنامه از پنج منظر (سن،جنس،میزان تحصیلات و سابقه خدمت و وضعیت استخدامی) پرداخته شد. در قسمت دوم تحلیل ها و در قسمت آمار استنباطی به تحلیل نرمال بودن یا نبودن توزیع پاسخ ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف پرداخته شد ودر ادامه با بهره گیری از آزمون t تک نمونه ای به تحلیل رابطه معناداری بین متغیر ها پرداخته شد. جهت اطمینان از اینکه گویه های پرسشنامه به درستی متغیرهای تحقیق را مورد سنجش قرار می دهد از تحلیل عاملی تائیدی استفاده از نرم افزار آماری spss و LISREL صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن بود که داده های گرآوری شده از جامعه آماری مورد نظر ،با الگوی مفهومی پژوهش متناسب و سازگاری است. در نهایت تمام فرضیات تحقیق مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد تاثیر معنی دار مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد نوآوری وجود دارد و یادگیری سازمانی در رابطه مدیریت کیفیت فراگیر و عملکرد نوآوری اثر میانجی دارد و بر میزان این رابطه تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفیت فراگیر ، عملکرد نوآوری ، یادگیری سازمانی ، کارکنان اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی استان سمنان