بررسی جنایت نسلکشی در اسناد جهانی و ضرورت جرم انگاری این جنایت در حقوق داخلی

نسلکشی شنیعترین جنایت بینالمللی است که با قصد نابودی کلی یا جزیی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی ارتکاب مییابد. این پدیده همواره در طول تاریخ رخ داده است. کشتار ارامنه در سالهای 1916-1915 ،کشتار مردم اوکراین در سال- های 1933-1932 ،و نسلکشی یهودیان نمونههایی بارز از این جنایت است که پیش از جنگ جهانی دوم و در خلال آن ارتکاب یافته است. قتل عام در کامبوج در سالهای 1979-1975 ،کشتار مسلمانان بوسنی و هرزوگوین در سال 1993 و توتسیها در سال 1994 موارد دیگر از نسلکشی پس از جنگ جهانی دوم است. در آغاز قرن 21 دیوان کیفری بینالمللی برخی از مقامات و فرماندهان سودان، از جمله رییس جمهور این کشور را به نسل کشی در دارفور سودان متهم نموده و در ژوییه 2010 شعبه مقدماتی قرار جلب وی را به اتهام نسلکشی صادر نموده است. همچنین جامعه بینالمللی ممنوعیت نسل-کشی را به عنوان یک قاعده آمره حقوق بینالملل مورد تایید قرار داده و سازمان ملل برای مبارزه با آن در بعد پیشگیری و تحمیل مسیولیت کیفری فردی و مسیولیت بینالمللی اتخاذ تدابیر لازم را نموده است و از دولتها خواسته تا در جهت جرم- انگاری نسلکشی در قوانین داخلی خود اقدام نمایند. اما به رغم اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری، هنوز وعده جلوگیری از آن محقق نشده است و فاجعه بالکان در پایان قرن 21 ،ناتوانی یا کوتاهی سازمانهای بینالمللی را نمایان کرده است.

کلیدواژه ها:

جنایت نسل کشی ، حقوق بین الملل ، دیوان کیفری بین الملل ، جرم انگاری