تحلیل فیلم اخراجیها بر اساس نظریه استفاده و خشنودی

در جهان کنونی، فرایند ارتباط جمعی بواسطه رسانه ها شکل می گیرد و افراد در فضایی نمادین گرد آمده و کلیتی به نام مخاطبین رسانه ها را ایجاد می کنند. از نظر دنیس مک کوایل در حوزه ارتباط جمعی پنج رویکرد اصلی: تاثیر رسانه ها، استفاده و خوشنودی، نقد متون ادبی، مطالعات فرهنگی و تحلیل نحوه دریافت پیام در زمینه شناخت مخاطب وجود دارد. آدرنو و هورکهایمر فیلم را ابزاری معطوف به بازتولید جهان ادراکات روزمره می دانستند که تلاش دارد تماشاگران را طوری تربیت کند تا واقعیت را مستقیماً با فیلم برابر بدانند. اما مخاطبان را نه در قامت مصرف کننده منفعل و متاثر از هرآنچه رسانه بر او می قبولاند، بلکه به عنوان عناصر فعال و دارای قدرت خلق معنا در لحظه مصرف باید در نظر گرفت. مطالعه فیلمهای مردم پسند در چند دهه گذشته بسیار رواج یافته و در واقع این فیلمها در ارتباط با آنچه که فرهنگ مردم پسند نامیده می شود مورد مطالعه قرار می گیرند. فیلم اخراجیها نیز در گروه فیلم های مردم پسند قرار می گیرد و از همان ویژگی مخاطب فعال برخوردار است. در این مقاله به روش توصیفی به بررسی این فیلم بر اساس چارچوب نظریه استفاده و خشنودی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

رسانه ، نظریه رضایت و خشنودی ، ارتباطات جمعی