بررسی عوامل ایجاد تنش در فوریت های پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی

مقدمه: فعالیت در عرصه فوریت های پزشکی همراه با عوامل تنش زای مختلف است که کیفیت فعالیت و سلامت افراد شاغل در این مراکز را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه بررسی عوامل ایجاد تنش در فوریت های پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی غرب گلستان بود.مواد و روش: مطالعه توصیفی حاضر از نوع مقطعی بود که در سال 1392 انجام شد. نمونه پژوهش 104 تکنسین شاغل در مراکز فوریت های پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی استان گلستان بود. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای سهمیه ای انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس سنجس عوامل تنش زا در تکنسین های فوریت های پزشکی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 آمار توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون من ویتنی یو، کروسکال والیس و رگرسیون چندگانه در سطح معناداری P<0/05 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد پذیرش اورژانسی بیماران در 83 نفر 79/8 درصد بالاترین عامل ایجاد تنش است مشکلات مربوط به استراحت در 53 نفر 51 درصد و کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی در 46 نفر 44/2 درصد) از دیگر عوامل تنش است. بیشترین عامل تنش در مراکز فوریت های جاده ای ( 53 درصد) مربوط به محیط فعالیت و در مراکز شهری ( 45 درصد) مربوط به تعدد و تراکم زیاد بیماران بود. نتایج آزمون ها نشان داد بین عوامل تنش در متغیرهای سن R,P=0/041 362/0 سطح تحصیلات P=0/003 سابقه کار R,P=0/02 0/372 تعداد همراهان بیمار P=0/004 اختلاف معناداری وجود داشت. متغیرهای میزان تحصیلات P 289/0=Beta=0/044 تجهیزات مناسب p361/0=Bata=0/001 و تحصیلات همکار فرد p 411/0=Bata=0/01 پیش بینی کننده موثر در عوامل تنش بود. با افزایش تحصیلات بهبود تجهیزات میزان عوامل تنش کاهش داشت. افزایش سابقه کار سبب افزایش عوامل تنش شد.نتیجه گیری: بهبود تجهیزات مراکز فوریت های پزشکی، تامین ایمنی فردی کارکنان در صحنه های اورژانس و ارتقا دانش علمی آنان در کاهش عوامل تنش در مراکز فوریت های پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی موثر است.

کلیدواژه ها:

اورژانس ، پیش بیمارستانی ، فوریت پزشکی ، تنش