چالش نبود ادبیات واحد در حاکمیت خطر در حوزه حوادث ترافیکی و مدیریت بلایا

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 428

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_074

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: واژه ریسک به وفور در کلمات رایج روزمره بکار گرفته میشود. سازمانها برای اهمیت موضوع و اینکه چقدر میتواند به خاطر آن موضوع به چالش کشانده شود یا چقدر احتمال موفقیت یا شکست وجود دارد از این عبارت استفاده میکند. در حوزه مدیریت حوادث ترافیکی نیز غالبا از ریسک فکتور استفاده میشود. این واژه در حوزه صنعت و سازمانهای دخیل در مدیریت بحران تفاوتهای زیادی بایکدیگر دارند. مطالعه حاضر به بررسی اجمالی از این واژه در سازمانهای مختلف دخیل در مدیریت حوادث و بلایا پرداخته است روش کار: مطالعه حاضر با بررسی کتب مرجع در ادبیات HSE حوزه سلامت در بلایا و فوریتها بهداشت عمومی و دیکشنریهای جامع انگلیسی پرداخته است.یافته ها: واژه ریسک در زبان انگلیسی برگرفته از واژه ایتالیایی Risicare به مفهوم جرات داشتن To Dareاست. در فرهنگنامه وبستر توصیفات متفاوتی از ریسک ارائه شده است. برای نمونه، مواجه ه با شانس آسیب یا خسارت، شانس مخاطره یا خطرناک، شانس از دست دادن یا خسارت. تعریف ریسک به ظاهر ساده و قابل درک است ولی در عمل پیچیدگی های خودش را به همراه دارد.بهطور کلی سه جز اصلی تعریف ریسک شامل: .1 پی آمد1 یا نتایج بالقوه که بر ارزشهای انسانی )ارزشهایی که منعکس کننده چگونگی توصیف، تفسیر و اندازگیری ریسک است( تاثیر میگذارد و میتواند شامل مرگومیر، خسارتها، آسیب، خسارات محیطی و اقتصادی، خسارات اطلاعاتی و لطمه به تصورات ذهنی )آسیب به شهرت و اعتبار اشخاص( باشد. .2 زمینه ای2 که ریسک در آن شکل میگیرد و .3 احتمال وقوع یا شرایط عدم اطمینان میباشد.نیتجه گیری: واژه ریسک در ادبیات مختلف و سازمانهای دخیل در مدیریت بلایا و فوریتها به صورت متفاوت و گاها متضاد و با معانی مختلف بکار رفته است. همچنین درک و پذیرش افراد از ریسک متفاوت است. براین اساس ضرورت دارد که ادبیات واحد بین سازمانهای دخیل در مدیریت ریسک ایجاد شود.

نویسندگان

داود خراسانی زواره

دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران، مرکز تحقیقات ارتقا ایمنی و پیشگیری از مصدومیتها، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران، گروه علوم و آموزش بالینی، موسسه کارولینسکا، استکهلم، سوئد

میثم صفی کیکله

دانشجوی دکتری تخصصی سامت در بلایا و فوری تها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها دانشکده بهداشت و ایمنی،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، تهران، ایران

حمید صفرپور

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوری تها دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، تهران، ایران

رضا غلام نیا

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، تهران، ایران