بررسی تاثیر سیل بر نقش زنان

بلایا بر زنان و کودکان و سالمندان بیشتر است. داده های موجود بیانگر این است که، پس از یک فاجعه بزرگ طبیعی، احتمال مرگ زنان بیش از مردان است. این مسئله میتواند علاوه بر تفاوتهای بیولوژیکی زن و مرد، به دلایل اجتماعی، فرهنگی و هنجارهای جنسیتی موجود در جوامع مختلف نیز باشد. زنان به همراه کودکان و سالمندان، از آسیب پذیرترین قشرها پس از سوانح طبیعی هستند. آنها به دلیل نیازها و ویژگیهای خاص و عدم درک کافی با مشکلات روبرو هستند که وقوع سوانحی مانند سیل و یا زلزله بر میزان این مشکلات اضافه میکند. بنابر تحقیقی که در سال 2010 توسط شرکت بریتانیایی میپل کرافت انجام شد. ایران پس از آندونزی و بنگلادش در زمره آسیبپذیرترین کشورها در مقابل بلایای طبیعی است. تحقیق دیگری که توسط یک مرکز پژوهشی وابسته به سازمان ملل در سال 1990 انجام شد، نشان میدهد در میان 40 نوع سوانح طبیعی شناخته شده در جهان، 31 مورد آن در ایران قابل شناسایی است. آمارها حاکی از این است که در سونامی سریلانکا بیش از 50 درصد از قربانیان حادثه زنان بوده اند. بنابراین عامل جنسیت، در چنین مواقعی بهطور مستقیم در میزان آسیب پذیری افراد دخالت دارد. تحقیقات نشان میدهد که در هنگام حوادث طبیعی، زنان به دلایل مختلفی، بیش از مردان آسیب می بینند.روش کار: هدف از این مطالعه توصیفی مقطعی بررسی تاثیر بحران سیل بر نقش زنان میباشد. نمونه های پژوهش 100 نفر بودند.یافته ها: یافته های این مطالعه که بر اساس مصاحبه انجام شده از سیل زدگان موارد مطرح شده شامل احساس عدم امنیت زنان به سبب ویرانی خانه و زندگی در %99، حضور افراد غریبه در شهر %96، نوع پوشش زنان %48، نیازهای بهداشتی %98، نیازهای تغذیه ای بخصوص برای مادران شیرده و باردار %25، مسئولیت زنان در برابر نجات کودکانشان %97، خشونتهای احتمالی ایجاد شده در خانواده پس از بحران %20، عدم امنیت روانی آنان %95 مواردی بودند که میتوانند منجر به آسیبهای جسمی و روحی برای زنان شوند. طبق تحقیقی که پژوهشکده سوانح طبیعی در ایران پس از زلزله بم روی زنان و دختران انجام داد، مهمترین مشکلات پس از وقوع زلزله به غیر از مشکلات بهداشتی و سلامتی، عدم امنیت روانی آنان، امکانات آموزشی پایین برای دختران و اجبار آنان برای ترک تحصیل، اجبار به ازدواج در سنین پایین و نادیده گرفتن آنان در امور اجتماعی بوده است. به غیر از این موارد، تمام مسئولیت بچه ها از قبیل حمام، شستشوی لباس، سرویس بهداشتی، غذا و درس ومشق مدرسه و مواظبت و مراقبت از فرزندان نیز بر عهده زنان است و همین مسئله میزان خستگی و آشفتگی آنان را که در طولانی مدت منجر به افسردگیهای عمیق میشود، تشدید میکند.نتیجه گیری: حمایتهای اجتماعی مناسب از زنان و آگاهی از شیوه های مناسب مدیریت بحران به کاهش آسیبهای وارده به زنان درهنگام بروز حوادث طبیعی کمک میکند. زنان اگرچه در گروه های آسیب پذیر قرار دارند، اما در عین حال از تواناییهای منحصر به فردی مانند مسئولیتپذیری، خلاقیت و قابلیت تاثیرگذاری بالا بر خانواده و جامعه محلی، برخوردارند که در صورت توجه به آن، میتواند نقشی کلیدی در مدیریت بحران ایفا کند. سازماندهی چنین ظرفیتهایی، کمک قابل توجهی به کاهش عوارض جانبی فاجعه میکند و میتواند نقطه اتکایی برای حواث احتمالی آتی باشد. حضور و مشارکت زنان در سطوح و زمینه های مختلف در دوران بهبودی و بازسازی در حل مسائل بحرانی ضروری است. باید در برنامه ریزیها )ضمن در نظر گرفتن نیازهای ویژه زنان و رسیدگی به آنها( با تشخیص و تقویت دانش و مهارتهای زنان و فراهم کردن امکانات لازم از نیروی زنان برای توانمندسازی خود و جامعه شان مدد جست.

کلیدواژه ها:

سیل ، زنان ، حوادث و بلایا