طراحی و روانسجی ابزار بررسی میزان آمادگی بیمارستانها در برابر حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 496

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_217

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: داشتن برنامه آمادگی و مدیریتی در مقابله با حوادث و بلایا از مهمترین فاکتورهای عملکردی بیمارستانها میباشد. بنابراین ضروری است که بیمارستانها قبل از وقوع حوادث و بلایا، از همه نظر آمادگی داشته باشند. ازجمله این حوادث، حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه میباشد. جهت بررسی و ارزیابی آمادگی بیمارستانها در برابر حوادث ترافیکی نیاز به یک ابزار قابل اعتماد و پایا میباشد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف طراحی و روانسجی ابزار بررسی میزان آمادگی بیمارستانها در برابر حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه انجام شد.روش کار: این مطالعه بخشی از مطالعه بزرگتر با عنوان آمادگی بیمارستانها در برابر حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه با روش تحقیق ترکیبی بود که در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول با استفاده از پنل خبرگان و مرور مطالعات ابزار اندازه گیری اولیه طراحی شد. در مرحله دوم روایی و پایایی ابزار انجام شد. جهت سنجش روایی صوری از دو روش کمی و کیفی، و جهت سنجش روایی محتوا از شاخص روایی محتوا و نسبت روایی محتوا استفاده شد. همچنین جهت سنجش پایایی ابزار، از ضریب کاپا استفاده گردید.یافته ها: از 139 آیتم که نهایتا وارد ابزار شدند. 9 بعد شامل فرماندهی و کنترل، زیرساختها و تجهیزات پزشکی، سیستمهای ارتباطات و اطلاعات، فرا ظرفیت، تریاژ و خدمات پزشکی، ایمنی و امنیت، مدیریت منابع انسانی، همکاری و هماهنگی و آموزش و تمرین استخراج شدند. همچنین چک لیست تجهیزات تخصصی مدیریت مصدومین ترومایی با 6 بعد طراحی شد. CVI و CVR ابزار به ترتیب 0/97 و 0/98 درصد به دست آمد. همچنین پایایی ابزار با استفاده از ضریب کاپا 0/89 محاسبه شد.نتیجه گیری: ابزار مورد مطالعه از روایی و پایایی بالایی برخوردار بود. بنابراین این ابزار میتواند در بررسی و اندازه گیری میزان آمادگی بیمارستانها در برابر حوادث ترافیکی با مصدومین انبوه و همچنین برنامه ریزی و پاسخ موثر به این حوادث مورداستفاده قرار گیرد.

نویسندگان

حمید صفرپور

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

میثم صفی کیکله

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

زهرا اسکندری

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

شیوا یوسفیان

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران