راهکارهایی جهت مطلوب نمودن شرایط محیطی پس از بروز حادثه
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 851
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICHMCM03_079
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1385
چکیده مقاله:
وقوع بلایای طبیعی همچون زلزله و سیل همواره جوامع انسانی را مورد تهدید قرار داده است و آنچه که در این موارد بیشتر به آن توجه می شود آما ر در گذشتگان و تلاش برای نجات جان مصدومان است . در حالی که اوضاع به روال عادی خـود باز می گردد و قربانیان واقعی که همان بازماندگان ونجات یافتگان هستند فراموش می شوند . تحقیقات نشان می دهد کـسانی که جان سالم به در می برند تا مدتهای مدیدی علائمی چون اضطراب ونگ رانی و خاطرات ناخوشـایند و در مـوارد شـدیدتر بـه استرس متعاقب حوادث P.T.S.D دچار می شوند . بحث : کمک به بازماندگان : کمکهای اولیه و فوری بسیار مهم و حیاتی بوده و متخصصان بهداشت روانی باید حمایتهای خود را از همان لحظه وقوع حادثه آغاز نمایند . والدین و بزرگسالان به دلیل جو روانی حاکم بر جامعه و محیط خانه باید مراقب اعمـال و رفتار خود بوده و با احتمالهای گوناگون تر ، نگرانی در کودکان ایجاد نکنند .
نتیجه گیری : عمده ترین کارهائی که می توان انجام داد :
1 ـ کودکان و نوجوانان آسیب دیده را از معرض تمـاس و تماشـای غریبـه هـا و اخبـار رسـانه هـا دور نگـه داشـته و آنهـا را از مجروحین جدا نموده و مکان امنی برای آنان فراهم شود .
2 ـ آموزش روشهای خودیاری به والدین در جهت کمک به سازگاری آنان و برقراری پل ارتباطی بین والدین و معلمان مدرسه
3 ـ عدم رهایی افراد آسیب دیده تا زمان ثبات وضعیت جسمی و روحی و همدردی با آنان با رفتار و گفتار آرامش بخش
4 ـ تشویق افراد به ابراز احساسات خود بدون اینکه در مورد آن قضاوت خاصی بشود .
5 ـ فراهم کردن فرصتهایی برای بازی و فعالیتهای لذت بخش در کودکان که به ایجاد آرامش کمک نموده و گاهی وسیله ای برای ابراز خاطرات ناگواری می باشد .
6 ـ اختصاص اوقاتی که کودکان با همسالان خود بوده و بتوانند در فعالیتهای اجتماعی شرکت نموده و بـا احـساس درمانـدگی مقابله نموده و به ایجاد سازگاری فعال کمک شود .
7 ـ آموزش به والدین که تماس جسمانی بخصوص در کودکان کوچکتر موجب کـاهش تـنش و اضـطراب و افـسردگی در آنـان خواهد شد .
در پایان همواره به خاطر داشته باشیم زمان بازگشت به زندگی عادی برای فرد آسیب دیده طولانی بوده و در تمام ایـن مـدت نیازمند همراهی و همدمی است و بعد از اتمام هیجان و تثبیت اوضاع بازماندگان از حادثه یعنی قربانیان واقعی را از یاد نبریم .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریبا امینی
دانشکده پرستاری و مامایی گلدشت
شهلا پیامنی
دانشکده پرستاری و مامایی گلدشت
طاهره طولابی
دانشکده پرستاری و مامایی گلدشت